مشاعره مشاعره حرف "ش"

[پایان]

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق دربند است

گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم
کدام سرو به بالای دوست مانند است

 

[Tara Motlagh]

شوربختی نگر که در همه عمر
خود نبودیم مهربان با هم

ای شمایان! که باز می‌گذرید
بعدِ ما زیرِ آسمان با هم

گر رسید آن دمی که آدمیان
دوست گشتند و همزبان با هم

آن زمان با گذشت یاد کنید
یادِ نومیدِ رفتگان! با هم!

 

[پایان]

شربتی تلختر از زهر فراقت باید
تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

 

[Tara Motlagh]

شرمنده‌ی رسم انتظارم
جانی‌ که نبود بر لب آمد

 

[نیما نصر]

شب من نشان مویت سحرم نشان رویت
قمر از فلک در افتد چو نقاب بر گشایی

 

[Tara Motlagh]

شعر گفتم که ز دل بردارم
بار سنگین غم عشقش را

شعر خود جلوه‌ای از رویش شد
با که گویم ستم عشقش را...

 

[نیما نصر]

شیرین سخنی در دل ما میخندد

بر خسرو شیرین سخنی میبندد

 

[Tara Motlagh]

شـب برودبیا به گه
تا شنوی حدیث شه
شب همه شب مثال مه
تا به ســــحر مشین ز پا

 

[amir mohamad]

شرف مرد به جود است و کرامت نه سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به زوجود

 

[پایان]

شکر خدا که از مدد بخت کارساز

بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست