مشاعره مشاعره حرف "ش"

[amir mohamad]

شکر دولت سایه بر بی‌ سایگان افکندن است

این همای خوش‌ نشین را در قفس‌ کردن چرا

شراب شوق هر ک.س جلوه در پیمانه ای دارد
که مجنون محو لیلی بود و من دیوانهٔ چشمی

چه کیفیّت بود در ساغر، این چشم سخن گو را
به خواب بیخودی، دل رفته از افسانهٔ چشمی

 

[پایان]

شوق دیدار تو سر رفت ز پیمانه‌ ی ما
کی قدم می نهی ای شاه به ویرانه‌ ی ما

ما هنوز ای نفست گرم پر از تاب و تبیم
سر و سامان بده بر این دل دیوانه‌ ی ما

 

[amir mohamad]

شوق دیدار تو سر رفت ز پیمانه‌ ی ما
کی قدم می نهی ای شاه به ویرانه‌ ی ما

ما هنوز ای نفست گرم پر از تاب و تبیم
سر و سامان بده بر این دل دیوانه‌ ی ما

شب که ملول می‌شوم بر دل ریش تا سحر
صورت یار می‌کشم دفع ملال می‌کنم

او ز کمال دلبری زیب جمال می‌دهد
من ز جمال آن پری کسب کمال می‌کنم

 

[پایان]

شب زلف سیه افسانه خوابم شده بود

ساخت بیدار دل آن صبح بناگوش مرا

 

[amir mohamad]

شب زلف سیه افسانه خوابم شده بود

ساخت بیدار دل آن صبح بناگوش مرا

شد صید خم زلف رسایی دل ما
افتاد به دام اژدهایی دل ما

از بوی کباب می توان دانستن
کز عشق در آتش است جایی دل ما

 

[پایان]

شاه و گدا به دیده‌ی دریادلان یکی است

پوشیده است پست و بلند زمین در آب

 

[Starscream]

شمع از سر خود گذشت و آزاد بسوخت
بر آتش غم خنده‌زنان شاد بسوخت

 

[پایان]

شب وصالی اگر روز کرده‌ای دانی

که آفتاب قیامت ستاره صبح است

 

[amir mohamad]

شب وصالی اگر روز کرده‌ای دانی

که آفتاب قیامت ستاره صبح است

شاد آن صبحی که جان را چاره آموزی کنی
چاره او یابد که تش بیچارگی روزی کنی

عشق جامه می‌دراند عقل بخیه می‌زند
هر دو را زهره بدرد چون تو دلدوزی کنی

 

[.F.atima]

شکر شکر چه بخندد به روی من دلدار

به روی او نگرم وارهم ز رو و ریا