ضرب المثل “گندم از گندم بروید جو ز جو” یک مصرع بر گرفته از مثنوی معنوی مولوی است که شعر کامل آن به این شرح است:

از مکافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید جو ز جو
چیست احسان را مکافات ای پسر
لطف و احسان و ثوابِ معتبر

کلیک کنید تا گسترش یابد...

شاعر در این شعر می گوید اگر گندم بکارید چیزی که به دست می آورید هم گندم خواهد بود و اگر جو بکارید نباید انتظار بر داشت گندم داشته باشید به این معنی که اگر به کسی بدی کردید نباید انتظار خوبی از طرف مقابل داشته باشید.
ضرب المثل “گندم از گندم بروید جو ز جو” به شخص شونده یاد آوری می کند که نباید از مکافات عمل غافل شد زیرا هر ک.س به اندازه ی ذره ای بدی کند و یا خوبی، حتما نتیجه ی آن را خواهد دید.

اعمال بد، نتایج بدی به دنبال خواهند داشت و در جایی که اصلا فکرش را نمی کنیم گریبان ما را خواهند گرفت و بر عکس اگر جایی خوبی کردیم حتما پاداش آن را دیر یا زود خواهیم گرفت.

خوبی و بدی حتی اگر بسیار هم کم و نا چیز باشند در زندگی بی اثر نیستند و هر اتفاقی فارغ از بزرگی و کوچکی در زندگی آینده ی ما تاثیر گذار است.

مثلا گاهی ممکن است به خاطر کوچک ترین حرفی، زندگی چندین نفر از هم بپاشد حرفی که اگر زده نمی شد چنین نتیجه ای هم به دنبال نداشت و این مسئله ثابت می کند که حرف ها و اتفاقات کوچک تا چه اندازه می تواند در زندگی خود ما و دیگران تاثیر بگذارد.

مراقبت در رفتار و گفتار، از چنان اهمیت ویژه ای بر خوردار است که خداوند متعال در قرآن کریم نیز بار ها به آن اشاره کرده و به انسان ها یاد آوری می کند تا مراقب اعمال و رفتارشان باشند زیرا نتایج آن ها را خواهند دید.

ضرب المثل ” از کیسه ی خلیفه بخشیدن “ یعنی بخشش بی پشتوانه و یا از مال دیگری و یا بیت المال بخشیدن.

زمانی که از قول شخصی دیگر بدون اجازه اش وعده ی انجام کاری یا خرج کردن را می دهیم از کیسه ی خلیفه بخشیده ایم.

از کیسه خلیفه بخشیدن کار بسیار راحتی است زیرا هر کسی بدون نگرانی می تواند از طرف دیگران قول دهد و یا از جیب آن ها خرج کند و مسئولیتی هم شامل حالش نشود اما زمانی که شخص از طرف خودش وعده ی انجام کاری و یا خرج کردن را می دهد مجبور است که مسئولیت کارش را نیز قبول کند پس به راحتی نمی تواند این کار را انجام دهد.

برخی افراد نیز برای رسیدن به هر هدف و مقصودی به جای این این که زحمتی به خود بدهند از دیگران مایه می گذارند درباره ی این افراد نیز می توان گفت که از کیسه ی خلیفه می بخشند.

ضرب المثل ” لنگه کفش هم در بیابان غنیمت است “ کنایه از زمانی است که انسان در شرایط بسیار سختی قرار گرفته و قدر کم ترین دارایی خود را نیز می داند، در این شرایط حتی بی ارزش ترین چیز ها نیز به درد خورده و به کار انسان می آید.

گاهی تنها شرایط سخت است که می تواند ارزش چیز هایی که به نظر مان نا چیز می آیند را مشخص کند، و تجربیاتی شبیه این می تواند تلنگری باشد تا همیشه سپاسگزار داشته های خود بوده و قدر آن ها را بدانیم.

مثلا برای شخصی که در بیابان سرگردان شده یک قطره ی آب، یک سایبان یا حتی لنگه ی کفشی که بتواند پایش را محافظت کند غنیمت محسوب می شود اما برای کسی که در خانه ی گرم و راحت خود نشسته است این موارد جزو ابتدایی ترین مسائل زندگی است که اصلا به چشم هم نمی آید.

ضرب المثل ” نرود میخ آهنین در سنگ ” درباره کسانی به کار می رود که هیچ نصیحتی را از دیگران قبول نمی کنند و همیشه کاری که می خواهند را انجام می دهند حتی اگر آن کار اشتباه باشد.

این افراد ممکن است ساعت ها به حرف ها و نصیحت های شما گوش دهند اما در پایان به جای این که نظر شان تغییر کرده باشد باز حرف و عمل خود را درست تر از حرف دیگران بدانند.

آن ها پذیرای پند هیچ ک.س نیستند و به اصطلاح سری از جنس سنگ دارند که به هیچ طریقی نمی توان در آن نفوذ کرد.

شنیدن پند، نصیحت و انتقاد دیگران و استفاده از تجربیات اطرافیان در بسیاری از مواقع می تواند ما را از در گیر شدن با مشکلاتی که از آن ها آگاهی نداریم نجات دهد اما افراد نادان بدون در نظر گرفتن این مسئله، کاری را شروع می کنند و زمانی پی به اشتباه خود می برند که سرشان به سنگ خورده باشد.

ضرب المثل ” از هر دست بدی با همون دست پس می گیری ” یعنی نتیجه هر عملی وابسته به کاری است که خودتان انجام داده اید.

به زبان ساده تر یعنی پاسخی که انسان از کار ها و رفتار خوب خود خواهد گرفت خوبی، و پاسخ رفتار و کار بد، بدی خواهد بود، در واقع هر شخص “همان که کِشته، دِرو می کند”.

این ضرب المثل به ما نشان می دهد که هر فرد با نوع عملکرد و رفتاری که دارد سرنویشت خویش را رقم می زند و کائنات با هر انسانی همان طور بر خورد خواهد کرد که او با دیگران بر خورد کرده است.

ضرب المثل ” از هر دست بدی با همون دست پس می گیری ” به ما یاد آور می شود که عدالت در سراسر این جهان گسترده است و هیچ کار نا پسندی بدون عقوبت نخواهد بود و همچنین هیچ کار نیکی هم بدون پاداش و نتیجه نمی ماند.

آیه ی ” فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ خَیْرًا یَرَهُ ، وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ : پس هر ک.س به وزن ذره ای نیکی کرده باشد آن را می بیند و هر ک.س به وزن ذره ای بدی کرده باشد آن را می بیند.” از قرآن کریم بیانگر همین موضوع می باشد.