مجموعه اشعار امیر معزی

MHP · 2021/09/19

سمان است آن یا عالم پر تصویرست
نوبهارست آن یا جنت پر نخجیرست

قطب مُلک است آن یا دایرهٔ گردون است
رکن دین است آن یا معجزهٔ تقدیرست

نقطهٔ قطب زمین را صفتش پرگارست
آیت دین هُدی را صُوَرش تصویرست

نیست فرخار و همه صورت او فرخارست
نیست‌ کشمیر و همه پیکر او کشمیرست

جنتی را که بر آن مرتبه و دیدارست
عالمی را که بدین قاعده و تفسیرست

یافتم پرده‌سرایی که خداوند مرا
داد شاهی که بلند اختر و کشور گیرست

هرکجا نوبت درگاه معین‌الملک است
دشمنان را زفَزَع نوبت گیراگیرست

بر بزرگان جهانش شرف و تقدیم است
گرچه در عصر و زمان بر صفت تأخیرست

فضل الحمد ز تکبیر بسی بیشترست
گرچه در خواندن الحمد پس از تکبیرست

ای خداوند قوی رای مبارک تدبیر
هست تقدیر بدانسان که تورا تدبیرست

MHP · 2021/09/19

تا جهان بوده هر آن خواب که نیکو دیدند
دیدن روی تو اکنون همه را تعبیرست

خلق تو خلق ملک رسم تو رسم بشرست
بخت تو بخت جوان عقل تو عقل پیرست

کوه با حلم تو کمتر ز یکی مثقال است
بحر باجود توکمتر ز یکی قطمیرست

مال هر ک.س را توفیر بود بی‌بخشش
نعمت و مال تورا بخشش بی‌توفیرببت

قلم فرخ تو درکف فرخندهٔ تو
راست گویی به کف مشتری اندر تیرست

در جهان تیر و کمان‌گر قلم فرخ توست
پشت دشمن چو کمان دارد و خود چون تیرست

دشمن تو به مثل‌ کودک اندک سال است
دولت دشمن تو مادر اندک شیرست

شعبده کردن و تزویر کسادست امروز
زانکه اقبال تو بی‌شعبده و تزویرست

اندرین دولت و اقبال که ایزد به تو داد
هرکه تشویش نماید ز در تشویرست

وانکه او با توکنون راه عداوت سپرد
نیست هشیار که دیوانه بی‌زنجیرست

MHP · 2021/09/19

وانکه در کاستن خصم تو باقی بگذاشت
اندر افزودن اقبال تو بی‌تقصیرست

صد یک از مرتبهٔ خویش ندیدی تو هنوز
باش کز روز تو وقت سحر و شبگیرست

به دعای تو در اسلام گشادست زبان
هرکه را بر سر کرسی قصص و تذکیرست

دل مطهر شود آن را که تو را گوید مدح
گفتن مدح تو دل را زگنه تطهیرست

به‌دل و دیده معزی رهی و بندهٔ توست
لاجرم بر شعرای همه عالم میرست

تا ز قانون شمار عجم و گردش سال
دی پس از آذر و خرداد ز پیش تیرست

شادمان باش و طرب‌ کن به سماع بم و زیر
که بداندیش تو در زاری و غم چون زیرست

MHP · 2021/09/19

ای به عدل تو جهان یافته از جور نجات
دولت و ملک ملک را زبقای تو ثبات

گر بنازند وزیران‌ کُفات از تو سزد
زانکه هم شمس وزیرانی و هم صدر کفات

آن وزیری تو که از بعد رسول قُرَشی
بر تو زیبد که دهد اهل شریعت صلوات

با تو یک ساعت اگر رای زدی اسکندر
از پی چشمهٔ حیوان نشدی در ظُلَمات

چون بدیدی به حقیقت خرد و فضل تو را
خوردی از چشمهٔ فضل و خردت آب حیات

هست دایم زده انگشت تو ای صدر روان
هر یکی بیشتر از دجله و جیحون و فرات

سر فرازد اَمَل و تازه شود روی امید
چون تو در دست قلم گیری و در پیش دوات

برکات همه عالم بود اندر قلمت
چون به توقیع کند در کف رادت حرکات

کوکب سعد چو در بُرج شرف سیر کند
عالمی را بود اندر حرکاتش برکات

عین دیوان ادب را تو چنان داری یاد
که ادیبان به از آن یاد ندارند صفات

MHP · 2021/09/19

صاحب جمهره در عهد تو گر زنده شود
بدل جمهره از شرم تو خواند ادوات

بر تو باید که سخن عرضه کند مرد سخن
که مقادیر سخن را تو شناسی درجات

منم آن بنده که باغ دلم از خدمت توست
تازه و سبز چنانک از دم نوروز نبات

از رضای تو سرافراخته تا روز جزا
در وفای تو دل افروخته تا روز وفات

نیست بر رای تو پوشیده که یک سال مقیم
بوده‌ام در وطنی خشک و تهی از حسنات

سوی درگاه تو از خانه بدان آمده‌ام
تاکنم شغل بنین ساخته و شغل بنات

تا گهر آرد دستم چه مرا گویی خُذْ
تا گهر بارد طبعم چه مرا گویی هات‌

غم اِفلاس همی تیره‌ کند خاطر من
که دهد جز تو مرا از غم افلاس نجات

به سرِ تو که به‌ من بنده مُهنّا نرسید
صِلَت تو که به‌خط پار مرا بود برات

از تو امسال صِلت نقد همی دارم چشم
تا کنم در کتب شکر تو عنوان صلات

تا به‌ شرع اندر تکبیر صلوت است و سلام
باد شکر تو فریضه چو صیام و چو صلوات

همه انبوهی زوار به‌ درگاه تو باد
همچو انبوهی حجاج به‌ دشت عرفات

MHP · 2021/09/19

خدای عرش گواه و زمانه آگاه است
که دین عزیز به سلطان دین ملکشاه است

شهی که خاطر پاک و ضمیر روشن او
ز هر هنرکه خدا آفریده آگاه است

اگر به افسر و گاه است فخر هر ملکی
به فرّ طلعت او فخرِ افسر و گاه است

ملوک روی سوی درگهش نهادستند
که قبله‌گاه ملوک خجسته درگاه است

فتوح او به عدد هست اگر حساب کنند
فزون از آن‌که حروف سخن در افّوا هست

ایا شهی‌که تورا در صفات پادشهی
کمال صد مَلِک است و جمال صد شاه است

ز خدمت تو شهان را سعادت و شرف است
ز طاعت تو جهان را جلالت و جاه است

زگَرد موکب تو روی ماه پرخاک است
ز نعل مرکب تو روی خاک پُرماه است

اگر ستاره پرستش کند تورا وقت است
اگر زمانه ستایش کند تو را گاه است

رضا و خشم تو مانند مشتری و زُحَل
همیشه سعد نکوخواه و نحس بدخواست

MHP · 2021/09/19

به‌خدمت تو دو تا هست خدمت ملکان
از آنکه با تو دل روزگار یکتا هست

چرا نهد عدوی تو خلاف را سرو بن
که جای او سردارست یا بن چاه است

مخالفان تو با آه و آهنند ندیم
سر و زبان همه زیر آهن وآه است

هر آن عدو که سپاهش گران‌تر از کوه است
چو پیش تیغ تو آید سبکتر از کاه است

بسا کسا که همی‌گفت شیر شرزه منم
کنون ز بیم تو بیچاره‌تر ز روباه است

ز تو جدا نشود دولت تو یکساعت
که با تو دولت تو همنشین و همراه است

دلیل توست بهر جای عِصمت یزدان
برین دلیل دلیل اِعتَصَمتَ بِالله است

خجسته باد شب و روز و ماه و هفتهٔ تو
همیشه تاکه شب و روز و هفته و ماه است

به‌دولت اندر عمری دراز باد تو را
که دست بد ز تو و دولت تو کوتاه است

شمار ملک تو صد بار صد زیادت باد
که حدّ عمر تو پنجاه بار پنجاه است

MHP · 2021/09/19

چه سنت است‌ که در شهر زینت زَمَنَ است
رسول شادی و جشن رسول ذوالمِنَن است

خجسته موسم عیدست کاندرین موسم
بر آسمان سعادت ز انجُم انجمن است

اگرچه تهنیت از دیگران به نثر نکوست
ز من به نظم نکوتر که نظم‌ کار من است

سزای تهنیت اندر جهان به نظم و به نثر
نظام دین پیمبر مظفر حسن است

قوام ملت یزدان و یادگار قوام
که فخر ملک زمین است و سید زَمَنَ است

یکی مبارک سروست باغ دولت را
که صدر ملک و بساط وزارتش چمن است

به فال‌ گیر و غنیمت شمر شمایل او
که در شمایل او بوی سوسن و سمن است

مثال او ز نوائب امان مظلوم است
حدیث او ز حوادث نجات مُمتَحَنَ است

وفای او مدد اجتماع ‌دین و دل است
رضای او سبب اتصال جان و تن است

ز طَع*ن و ضرب فلک دولتش ندارد باک
که عصمت مَلَک‌ُالعرش پیش او مِجَن است

MHP · 2021/09/19

جمال طلعت اوگرچه در نشابورست
حجاب عزّت او در حجاز و در یمن است

نسیم حضرت او گرچه در خراسان است
طراز دولت او در طراز و در خُتَنَ است

اگر نوشتهٔ او بر سپهر عرضه کنند
سپهر محو کند هر چه بر زمین مِحَنَ است

اگرچه نیست‌ کنون در میان شغل ملوک
نشسته شاد به‌حکم و مراد خویشتن است

به روزگار به اندیشه‌ای به دولت او
تقرّب ملک ملک بخش تیغ زن است

سبک شکست به اقبال او سپاه گران
درست‌ گشت که اقبال او سپه شکنست

چو حشمت‌ گهر خواجهٔ بزرگ بدوست
به مهر اول دل خرد و بزرگ مُرتَهَنَ است

همه به طُوع خداوند خویش خوانندش
مگر سه شاه‌ که شاهی بهر سه مُقتَرنَ است

نگر گمان نبری کاو به جود و حشمت و جاه
ز جنس حاتم و نُعمان و سیف ذوالیَزنَ است

که روح هر یک از ایشان به عالم ارواح
ز بهر خدمت او در تأسف بدن است

MHP · 2021/09/19

بلند بختا، بیدار دل خداوندا
دو چشم خلق ز بیداری تو دروسن است

ز بس‌ که در دل تو فطنت است‌ گوناگون
گمان برم که مگر فطرت تو از فِطَنَ است

شده به عدل تو پرورده ملک تاجوران
که ملک کودک و خُر‌دست و عدل تو لَبَنَ است

بِحار همت و شمشیر احتشام تو را
زآفتاب و مَجرّه سفینه و سفن است

مگرکه بخت تو نیرو دهندهٔ ضعفاست
که در حمایت او صَعوه‌ همچو کرگدن است

مگر فلک صنم خویش‌ کرد بخت تو را
که پیش او به‌عبادت خمیده چون شَمَنَ است

به خاک پای ستور تو ماه مشتاق است
به آب دست تو بر عاشق است و مُفتَتَنَ است

ز بهر دوستی هر دو در منازل خویش
به‌ شکل‌ گاه چو نعل‌ است و گاه چون لگن‌ است

گه وقار چوکوه است حلم تو لیکن
گه نَوال دل تو چو بحر موج‌زن است

منافع همه‌ گیتی در آفرینش توست
که‌ کوه و بحر تو را در میان پیرهن است

جستجو

خوش آمدید

مجموعه اشعار امیر معزی

اطلاعات موضوع

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

MHP

[ معاونت کل ]

یکم راجب ما بدون:

دوست تو

جدیدترین کاربران

آمار بَرخط