فایل شده {آساره} اثر •آرام کاربر انجمن رمان بوک•

[STARLET]

عنوان: آساره
ژانر:عاشقانه
نویسنده: عسل
ناظر: @vian
ویراستار: @Trodi

مقدمه:
آساره‌ی قشنگ من! قربان موی سپیدت که افسون روی شانه‌ات جلوه می‌دهد بروم. چگونه روی همچو ماهت را ببوسم که لایقت باشد؟ تو را ای مهربان چگونه پرستش کنم که در شأن تو باشد؟ مرا در آغوش گیر و همانند جوانه‌های کوچک مراقبم باش؛ مراقب کودکی از جنس خودت. من به تو تا آخر زندگی‌ام نیازمندم، به تو مهر بسیارت!

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[STARLET]

سوگند به آن لبخند دل‌فریبت! گویا در این لبخندت هزاران آرامش نهفته و نهان است. ستاره‌ی شب‌های تار؛ برایم بخند که لبخندت خوشبختی را برایم به ارمغان می‌آورد. ای زایای جلوه‌گر بخند که دنیا به لبخندت زیبا و نیکوست. بخند تا غرق در شادی و شکوفا شوم؛ بخند که هلهله‌ام هیاهو کند.

 

[STARLET]

ای افسونگر دل‌سپاری، ای خیرالبشر مهربانی،
یادم نمی‌آید از کی و کجا این‌گونه عاشقت شدم؛ عاشق آن رخسار همچون ماهت شدم. نمی‌دانم از کی لبخندت جان می‌دهد و اشکت مرا به ارتحال می‌برد. نمی‌دانم از کی، جانم گفتمان روح را از تنم بیرون می‌کشد! نمی‌دانم از کی، کابوس ندیدنت خواب را از چشمم دور کرده‌است.

 

[STARLET]

تو را با خطی زیبا روی کاغذی نوشتند اما تو ارزشت از مقربان آسمان بیشتر است. تو را مادر نوشتند اما تو برایم فرشته‌ای بی‌بال از بهشت هستی! تو مأوایی برای روزهای بیمناکم هستی! تو الماسی در میان این همه زر! تو آنقدر بی‌همتایی که عیان است. تو آنقدر بی‌ریایی که ریا هم بیش تو کم می‌آورد.

 

[STARLET]

انیس رمیده از آینده‌ام، خرم و شادم که سر بر بالینت گذاشتم و تو مرا از لالایی‌ات سرشار کرده‌ای. به وجد آمدم که دستت را در میان موهایم حس می‌کنم و غرق در آرامش شده‌ام. خیره به چشمانت خودم را نوباوه‌ای بیش نمی‌بینم. تو مرا همان طفل می‌بینی و من تو را همان فرشته‌ی زیبایی.

 

[STARLET]

حلاوت مهر تو منشأ‌ش کجاست؟ زیبایی رخ تو شاهدش کیست؟ مادرم آغوشت را بگشا و مرا در آغوش گیر؛ به آغوشت نیاز دارم. دلم ترسیده از هجران، تو را طلب کرده. مرا در حصار دستانت قفل من و مگذار من بیرون روم. مادرجانم، دستانت را زیر چشمانم بکش و همدم شب‌هایم بشو.

 

[STARLET]

کجاست آن حافظ که بیاید در وصفت غزل بنویسد. کجاست آن فردوسی که از خستگی‌‌هایت قلم بگشاید. کجاست آن نظامی که از عاشقیت نسبت به فرزندت، لیلی و مجنون بنویسد یا کجاست آن سعدی، درس تو را در دیوان عشق بنویسد.

 

[STARLET]

گلیم جان، رویای تیامت آتشی بر قلب تپنده‌ام شده‌است و با هر موسیقی یادآورت می‌شود. رویای چشمانت مرا رهسپار تا آغوشت می‌کند. می‌دانم مانند همیشه دستانت مرا اسیر خود می‌کند؛ من این آغوش را پرستش می‌کنم. من مهر تو را بوسه می‌زنم و برایش تا لحظه حتف جان‌فدا می‌شوم.

 

[STARLET]

چین و چروک‌های روی صورتت از غم من است نیاز به مخفی کردن نیست. با هر چین و چروک روی صورتت می‌دانم غمی روی سی*ن*ه‌ات است و آن غم در آنجا سنگینی می‌کند. پناه روزهای بی‌کسی‌ام می‌خواهد سرم را روی پاهایت بگذارم و غرق در لالایی زیر لبت شوم؛ غرق در عمق چشمانت ترانه صدایت و نوازش انگشت‌هایت شوم.