آموزشی احساسات و عواطف را چگونه توصیف کنیم؟

[آرشیت]

این اقدام در واقع پایه و اساس داستان شما را شکل می‌دهد و هدف آن فقط منسجم نگه داشتن داستان است. قطعاً در پیش‌نویس‌های بعدی همه این عناصر ابتدایی را با موارد حرفه‌ای‌تر جایگزین خواهید کرد.

 

[آرشیت]

نکته‌ی ۱۴- برای پیش‌نویس دوم خود، جزئیات بیشتری جمع‌آوری کنید

 

[آرشیت]

 

[آرشیت]

چرا شخصیت داستان نگاهی به بالا انداخت و پوزخندی زد؟ با خودش چه فکری می‌کرد؟ آیا او فکر می‌کرد پسری که در آن گوشه نشسته پسر خوبی است؟ آیا آن پسر او را به یاد کسی انداخت؟ دلیل ایجاد این احساسات در او چه بود؟

 

[آرشیت]

تکنیک‌هایی که در بالا در موردشان بحث شد را بررسی کنید. خلق یک تصویر شفاف از طریق گفتگو، اشارات ضمنی موجود در متن، زبان بدن و حواس انسانی،

 

[آرشیت]

تصویری تمام قد از شخصیت داستانی شما ایجاد می‌کند تا مخاطب شما کاملاً در داستان غرق شود. در واقع به جای خواندن عبارت «او خوشحال بود»، مخاطبان شما دقیقاً می‌دانند که او چه احساسی دارد.

 

[آرشیت]

نکته‌ی ۱۵- در آثارتان از کلیشه‌ها و عبارات تکراری استفاده نکنید

 

[آرشیت]

 

[آرشیت]

در واقع این‌گونه عبارت‌ها ساختار روایی داستان شما را پیش نمی‌برند، چون برای انجام این کار بسیار بی‌معنی و بی‌احساس هستند. مثلاً شما می‌توانید عباراتی بی‌معناتر و پوچ‌تر از این موارد مثال بزنید:

 

[آرشیت]

«از خوشحالی می‌خواستم سکته کنم» یا «ناگهان احساس کردم جهان من در حال متلاشی شدن است». اگر شخصیت شما واقعاً آن‌قدر خوشحال است، از او بخواهید که بی‌اختیار شخصی را در آغوش بگیرد و سپس با صدای بلند بخندد.