مجموعه اشعار اشعار نظامی

[آیناز]

چون بخت تو در فراقم از تو

جفت توام ارچه طاقم از تو

وان جفته نهاده گرچه جفت است

سر با سر من شبی نخفته است

من سوده ولی درم نسوده است

الماس کسش نیازموده است

 

[آیناز]

گنج گهرم که در به مهر است

چون غنچه باغ سر به مهر است

شوی ارچه شکوه شوی دارد

بی روی توام چو روی دارد

در سیر نشان سوسنی هست

ریحان نشود ولیک در دست

چون زردخیار کنج گردد

هم کالبد ترنج گردد

 

[آیناز]

می‌خواستمی کزین جهانم

باشد چو توئی هم آشیانم

چون با تو به هم نمی‌توان زیست

زینسان که منم گناه من چیست

آن دل که رضای تو نجوید

به گر به قضای بد بموید

موئی ز تو پیش من جهانیست

خاری زره تو گلستانیست

 

[آیناز]

من ماه و تو آفتابی از نور

چشمی به تو می‌گشایم از دور

عذر قدمم به باز ماندن

دانی که خطاست بر تو خواندن

مرگ پدر تو چون شنیدم

بر مرده تن کفن دریدم

کردم به تپانچه روی را خرد

پنداشتم آن پدر مرا مرد

 

[آیناز]

عاقل به اگر نظر ببندد

زان گریه که دشمنی بخندد

دانا به اگر نیاورد یاد

زان غم که مخالفی شود شاد

دهقان منگر که دانه ریزد

آن بین که ز دانه دانه خیزد

آن نخل که دارد این زمان خار

فردا رطب ترآورد بار

 

[آیناز]

دلتنگ مباش اگر کست نیست

من ک.س نیم آخر؟ این بست نیست؟

فریاد ز بی کسی نه رایست

کاخر ک.س بی کسان خدایست

از بی‌پدری مسوز چون برق

چون ابر مشو به گریه در غرق

گر رفت پدر پسر بماناد

کان گو بشکن گهر بماناد

مجنون چو بخواند نامه دوست

افتاد برون چو غنچه از پوست

 

[آیناز]

چون شد به قرار خود تنومند

بشمرد به گریه ساعتی چند

وان قاصد را بداشت بر جای

گه دستش بوسه داد و گه پای

گفتا که نه کاغذ و نه خامه

چون راست کنم جواب نامه

 

[آیناز]

قاصد ز میان گشاد درجی

چابک شده چون وکیل خرجی

واسباب دبیریی که باید

بسپرد بدو چنانکه شاید

مجنون قلم رونده برداشت

نقشی به هزار نکته بنگاشت

 

[آیناز]

دیرینه غمی که در دلش بود

در مرسله سخن برآمود

چون نامه تمام کرد سربست

بفکند به پیش قاصد از دست

قاصد ستد و دوید چون باد

زان گونه که برد نامه را داد

لیلی چو به نامه در نظر کرد

اشگش بدوید و نامه تر کرد

 

[آیناز]

کاین نامه ز من که بی‌قرارم

نزدیک تو ای قرار کارم

نی نی غلطم ز خون بجوشی

وانگه به کجا به خون فروشی

یعنی ز من کلید در سنگ

نزدیک تو ای خزینه در چنگ

من خاک توام بدین خرابی

تو آب کیی که روشن آیی