انشاء انشا درمورد صحبت مترسک و گنجشک‌ها

[Mahi.otred]

از بعثت تا هجرت پیامبر «ص»​

گفته‌اند نخستین نشانه‌ های بعثت پیامبر «ص» به هنگام 40 سالگی او ؛ رؤیاهای صادقه بوده است، اما انچه در سیره بعنوان آغاز بعثت شهرت یافته ؛ شبی در ماه رمضان ؛ یا ماه رجب است که فرشته وحی در غار حرا بر پیامبر «ص» ظاهر شد و بر او نخستین آیات سوره علق را برخواند. بنابر روایات ؛ پیامبر «ص» به شتاب به خانه بازگشت و خواست که او را هر چه زودتر بپوشانند.

گویا برای مدتی در نزول وحی وقفه‌ ای ایجاد شد و همین امر پیامبر‌«ص» را غمناک ساخته بود ؛ ولی اندکی بعد فرشته وحی باز آمد و ان حضرت را مامور هدایت قوم خود واصلاح جامعه از فسادهای دینی و اخلاقی و پاک گردانیدن خانه خدا از بتان ؛ و دلهای آدمیان از خدایان دروغین کرد.

 

[Mahi.otred]

انشا زیبا درمورد حضرت محمد «ص»​

پیامبر «ص» دعوت به توحید را نخست از خانواده خود آغاز کرد و اول کسی که به او ایمان آورد ؛ همسرش خدیجه ؛ و از مردان ؛ پسر عمویش علی بن ابی طالب « ع» بود که در ان هنگام سرپرستی او را پیامبر «ص» بر عهده داشت. در منابع فرق گوناگون اسلامی‌؛ از برخی دیگر همچون ابوبکر و زیدبن حارثه ؛ بعنوان نخستین گروندگان به اسلام نام برده اند.

اما باید در نظر داشت که این موضوع برای مسلمانان در گرایش های مذهبي گوناگون پیوسته افتخاری بود و بعدها به زمینه ای برای منازعات کلامی میان آنان تبدیل شد. هر چند دعوت آغازین بسیار محدود بود ؛ ولی شمار مسلمانان رو به فزونی داشت و چندی برنیامد که گروه اسلام آورندگان به اطراف مکه می‌رفتند و با پیامبر «ص» نماز می‌گزاردند.

 

[Mahi.otred]

انشا درباره حضرت محمد «ص» برای کودکان​

سه سال پس از بعثت، پیامبر«ص» دستور یافت تا همگان را از خاندان قریش گرد آورد و دعوت توحید را در سطحی گسترده‌ تر مطرح سازد. پیامبر «ص» بدین کار دست زد ؛ اما دعوتش اجابتي چندان نیافت و بر شمار اسلام آورندگان قریش نیفزود. باید گفت با آنکه اشراف مکه دعوت جدید را که بر وحدانیت خدا و برابری انسانها تاکید بسیار داشت ؛ بر نمی‌تافتند.
اما فرودستان و بی‌چیزان ؛ دین جدید را با دل و جان پذیرا بودند و گروه گروه به ان می گرویدند و عده ای از ایشان همچون عمار یاسر و بلال حبشي بعدها از بزرگان صحابه شدند. رفتار قریشیان و به طور کلی مشرکان مکه گرچه نخست با ملایمت و بیشتر با بی‌اعتنایی همراه بود ؛ ولی چون بدگویی از بتان و از آیین و رسوم پدران آنان فزونی یافت ؛ قریشیان بر پیامبر «ص» و مسلمانان سخت گرفتند.

و خاصه ابوطالب عموی پیامبر « ص» را که جداً از او حمایت میکرد ؛ برای آزار پیامبر «ص» در تنگنا قرار دادند. از یک سو تعرض قریشیان و دیگر قبایل به مسلمانان و شخص پیامبر‌«ص» فزونی میگرفت و از دیگر سو در صفوف قریشیان نسبت به مخالفت با پیامبر «ص» یا حمایت از او ؛ دو دستگی پدید آمد. سختگیری مشرکان چندان شد که پیامبر «ص» عده‌ای از اصحاب را امر کرد تا به حبشه هجرت کنند.

و به نظر می رسد که عده ای از اصحاب نیز میان حبشه و حجاز در رفت و آمد بوده اند. درسال ششم بعثت ؛ سرانجام قریشیان پیمانی نهادند تا از ازدواج یا خرید و فروش با خاندان عبدالمطلب بپرهیزند. آنان پیمان خویش را بر صحیفه‌ای نوشتند و به دیوار کعبه آویختند. از آن سوی ؛ ابوطالب و کسانی دیگر از خاندان او نیز همراه پیامبر‌«ص» و خدیجه به دره‌ای مشهور به « شعب » ابوطالب ؛ پناه بردند.

و تا جایی که ممکن بود ؛ نه کسی به آنجا می آمد و نه خود از آن بیرون می‌شدند. سرانجام ؛ پس از آنکه خطوط ان صحیفه را موریانه از میان برده بود ؛ قریشیان پذیرفتند که مخالفان را رها کنند و از محاصره ایشان دست بردارند « سال 10 بعثت ». بدین سان پیامبر «ص» و خاندان او از تنگنا رهایی یافتند. اندکی پس از خروج پیامبر«ص» از شعب ؛ دو تن از نزدیک‌ترین یاورانش ؛ خدیجه و ابوطالب وفات یافتند.
با وفات ابوطالب ؛ پیامبر «ص» یکی از جدی‌ترین حامیان خود را از دست داد و مشرکان با فرصت به دست آمده بر اذیت و آزار پیامبر «ص» و مسلمانان افزودند ؛ کوشش پیامبر‌« ص » برای دعوت ساکنان خارج مکه ؛ به ویژه طایف ؛ به جایی نرسید و او آزرده خاطر و ناآسوده به مکه بازگشت. سرانجام ؛ توجه پیامبر «ص» به شهر یثرب جلب شد که شهری مستعد برای دعوت اسلام بود.

در ان شهر دو قبیله اصلی ؛ یعنی اوس و خزرج ؛ بیشتر اوقات با هم در جنگ و ستیز بودند و از کسی که ایشان رابه آشتي و دوستي دعوت کند ؛ استقبال میکردند. پیامبر «ص» اتفاقاً ۶ تن از خزرجیان را در موسم حج دید و اسلام را بر ایشان عرضه کرد و آنان چون به شهر خویش بازگشتند ؛ به تبلیغ دعوت پرداختند. سال بعد ؛ یعنی درسال ۱۲ بعثت ؛ تنی چند از اوس و خزرج ؛ به خدمت پیامبر «ص» آمدند.

و در عقبه ؛ دره‌ای در نزدیکی مکه ؛ با ان حضرت بیعت کردند و پیامبر «ص» نماینده ای برای ترویج و تعلیم اسلام با آنان همراه کرد. این بیعت نخستین پایه حکومتی شد که پیامبر «ص» در یثرب بنیاد نهاد. سال بعد نیز شمار بیشتری از یثربیان با پیامبر « ص» بیعت کردند و گویا در یثرب جز گروه اندکی نمانده بود که به اسلام در نیامده باشند. گرچه این مذاکرات پنهانی بود ؛ ولی قریشیان بدان آگاهی یافتند.

 

[Mahi.otred]

انشا بهار​

ما هر فصلی را به خصوصیت خود می شناسیم مثلا پاییز فصل رنگارنگ و برگ ریزان زمستان فصل سرما و سفیدی زمین و تابستان فصل باربرشدن درختان اما در این میان فصلی زیباتر از همه اینها وجود دارد که گلها و درختان از خواب بیدار می شوند، نوروز فرا می رسد شب می رود و مشعل خدایی می دمد این فصل، فصل زیبای بهار است که در آن گل ها غنچه می دهند و درختان شکوفه می دهند و هر جا پر از زیبایی و قشنگی طبیعت است زمین جان تازه می گیرد و حیوانات و انسان ها در بین خود جشن می گیرند.

پرنده های مهاجر که در زمستان کوچ کرده بودند دسته دسته پدیدار می شوند و هر وقت ما آنها را در آسمان مشاهده می کنیم زیبایی را بیشتر درک می نماییم و هر جا می رویم قشنگی گل های بهاری را مشاهده می کنیم و در این میان ما باید از شهیدان راه اسلام تشکر کنیم و برای آنها دعا کنیم چون آن ها بودند که از سرزمین ما دفاع کردند و حال این شادی ها را برای ما خریدند…
وقتی که آخرین روزهای زمستان در حال گذشتن است همه مردم در انتظار فرارسیدن عید نوروز هستند و با خرید و خانه تکانی به استقبال عید نوروز میروند
برای ما خیلی مهم است که در لحظه تحویل سال و آغاز سال نو همه جای خانه تمیز و مرتب باشد.
بعضی ها آنقدر درگیر کارهای عید میشوند که فراموش میکنند در واقع این بهار است که با خود نوروز را می آورد و از آمدن بهار غافل میشوند
بله بهار فصل گل و جوانه است در این فصل مورچه ها از لانه هایشان بیرون می آیند و درب خانه هایشان را تمیز و مرتب میکنند و خاکهای اضافه که همراه باران بصورت گل و لای وارد لانه شده را بیرون می ریزند و کم کم شروع میکنند به جمع آوری آذوقه برای فصل پاییز و زمستان
با آمدن بهار هوا گرم و گرم تر میشود و کم کم باید لباسهای زمستانی را بشوییم و تا کرده و در گنجه قرار دهیم تابرای زمستان بعدی آماده باشند.
وقتی تعطیلات نوروز فرار میرسد همه به دیدار بزرگتر ها میروند و بعد از آن بزرگتر ها به بازدید کوچکتر ها میروند و این رسم بسیار خوبی است که ما از آن آداب احترام به بزرگتر را یاد میگیریم.
معمولا بزرگتر ها به بچه ها عیدی میدهند و بچه ها از گرفتن عیدی خیلی خوشحال میشوند
در فصل بهار و عید نوروز همه لباس نو به تن میکنند و بیشتر مردم خوشحال هستند ولی مانباید فراموش کنیم که قبل از عید به فقرایی که میشناسیم کمک کنیم تا آنها هم بتوانند لباس نو و آجیل و شیرینی بخرند و خوشحال شوند
بهار فصل چاقاله بادام و گوجه سبز است در اواخر فصل بهار زرد آلوها و بعضی میوه های دیگر میرسند و گندم زارها کمکم زرد میشوند و آماده درو کردن میشوند.
فصل بهار به ما چیزهای زیادی می آموزد که ما میتوانیم با دقت در طبیعت و همچنین دقت در آداب و رسوم نوروز آنها را یاد بگیریم
در فصل بهار بارانهای بهاری می بارد و ردوخانه ها پر از آب میشوند و گل آلود میشوند
در اواخر بهار فصل امتحانات فرا میرسد و در خرداد ماه همه ما سرگرم درس خواندن برای امتحانات آخر سال میشویم
تعطیلات نوروز فرصت مناسبی برای دوره کردن درسها است تا بتوانیم در پایان سال تحصیلی نمرات خوبی بگیریم و در آینده موفق باشیم.
در فصل بهار بچه گنجشکها به دنیا می آیند و میوه درختان توت میرسد و مردم در پارکها مشغول چیدن توت میشوند
ما باید در طول سال تحصیلی و مخصوصا در فصل بهار درس هایمان را مرور کنیم تا بتوانیم نتیجه خوبی بگیریم و با خیال راحت تعطیلات تابستان را شروع کنیم
در فصل بهار روزها بلند میشوند و شبها کوتاه تر میشوند
مردم در این فصل کم کم کولر ها را راه می اندازند و در بعد از ظهرهای گرم و ساکت بهاری صدای کولر های آبی به گوش میرسد و به ما یاد آوری میکند که تابستان در راه است

 

[Mahi.otred]

انشا درباره بهار و جشن طبیعت

 

[Mahi.otred]

بهار” جشن طبیعت است طبیعت زیبایی که آدمی را مسحور می کند به طوری که از سخن گفتن بازمانده و حرف هایش ناگفته در ژرفای جانش باقی می ماند.

“بهار” دمیدن روح حیات در کالبد طبیعت و فروردین فصل جریان خون است در شاهرگ هستی، سال به پایان خود نزدیک می شود، روزها، ماه ها درپی هم می- گذرند و سالها از راه می رسند و این قصه که نامش زندگی است، همچنان ادامه دارد.

طبیعت پس از گذران دوره ای سرد و بی محصول، با آغاز بهار زنده شده و در واقع آفریده می شود پس انسان هم باید به عنوان یکی از مخلوقات الهی به همراه طبیعت به رستاخیز برخیزد.

تاریخ آغاز مراسم عید نوروز را به پادشاهی جمشید نسبت می دهند، در زمان هخامنشیان و ساسانیان نوروز به عنوان سنتی فراگیر و بسیار باشکوه چه در دربار شاهان و چه در خانه های مردم اجرا می شد و امروزه نیز گرچه از تشریفات بسیار و تنوعات قومی نوروز کاسته شده اما به نظر می رسد جشن نوروز از ایران جدایی ناپذیر است.

ایرانیان قدیم برای استقبال از سبزی بهار، ‪ ۲۵‬روز مانده به فروردین، بر ‪ ۱۲‬ستون خشتی یا سنگی سبزه می کاشتند.

آینه و شمع بر سر سفره هفت سین نیز نماد نور و روشنایی و شفافیت است، معمولا تخم مرغ نیز بر سر سفره هفت سین هست که نماد نطفه و باروری و زایش است و در اساطیر ایران، جهان تخم مرغی شکل است، آسمان چون پوسته تخم مرغ و زرده اش نمودار زمین است، ماهی زنده نیز نماد سرزندگی و شادابی است.

و اما، حکایت نوروز عمل کردن به فلسفه نو کردن افکار و دلهایمان است و چه چیزی بهتر از آن که تمام اشتباهات گذشته را به خداوند همواره بخشنده بسپاریم و با روحی آزاد و آزاده زندگی کنیم.

با فرار رسیدن بهار و بیدار شدن زمین و گیاهان خفته با نفس روح بخش الهی فرصت مناسبی برای دیدن خویشان و بستگان است که این نیز یکی از نشانه های اخلاق و سنن مرضیه اسلامی و انسانی است.

 

[Mahi.otred]

با رسیدن بهار، طبیعت ردای سبز بر تن می کند. چکاوک ها، هزار دستان و قمریان، نغمه ها و سرودهای فرح بخش و تازه سرمی دهند و انسان ها را به مهرورزی، گره گشایی و هم گرایی فرا می خوانند. بهار، پیام آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به همین خاطر است که خواستنی است و با آمدنش دل ها سرشار از سرور و جان ها معرفت می یابد.

بهار، پیام آور تعادل است و اینکه در سایه تعادل، زندگی زیبا می شود. با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم. در اینکه چشمه مهر ایزد همواره به سوی آدمیان و همه موجودات، سرازیر است و ما اگر او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او هرگز ما را فراموش نمی کند و با دگرگونی فصل ها نیز به جلوه گری قدرت بی پایانش می پردازد تا شاید دلی به یاد او افتد و به شوق او بتپد و بر اثر تماشای جلوه هایش، اشک شوق از چشمی جاری شود.

اساسا جهان هستی، آینه دار خداست و جمال پروردگارش را به تماشا گذاشته است. به تعبیر زیبای حافظ:

مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست؟ به دست مردم چشم، از رخ تو گل چیدن

بهار نیز یکی از باشکوه ترین جلوه های خدا در جهان هستی است که می توان با تماشای آن، نقبی به عالم معنا زد و راهی به سوی خدا یافت و جمال پروردگار را به تماشا نشست. چه زیبا سروده است، سعدی شیرازی:

بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار

بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق نه کم از بلبل مستی تو بنال ای هشیار

آفرینش همه تنبیه خداوند دل است دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار

خبرت هست که مرغان سحر می گویند آخر ای خفته! سر از خواب جهالت بردار

 

[Mahi.otred]

انشا در مورد بهار و خوشحال بودن در فصل بهار

 

[Mahi.otred]

چند ساعتی بود که تنها در همان خیابان قدم می زدم، اصلا نمی دانم داشتم به کجا می رفتم، به هیچ جا نمی خواستم برسم. دلم چقدر گرفته بود، پاهایم از سرما شل شده بود، هوا خوب بود اما حال و هوای دل من نه!

بد بودم، بد. به خودم آمدم دیدم ، همه ی لباس هایم خیس شده ، پای رفتن به خانه را هم نداشتم. بهار بود، اما در دل من تنها زمستانی سرد آغاز شده بود و انگار هرچه می گذشت جای پایش را سفت تر می کرد، می خواست تا ابد در من بماند.

بهار بود آری، چشمان من هم شده بود ابر آسمان . ابری که یک لحظه هم از باریدن دست بر نمی دارد. می بارید و می بارید .

در همین حال و هوا بودم که دیدم چند بچه گربه رفته اند زیر سقف یک خانه و دارند به خودشان می لرزند. یک لحظه زیبایی مسحور کننده شان و لرزیدن بدنهایشان حالم را عض کرد. احساس کردم می توانم به یک دردی بخورم و شاید بتوانم کمی مفید باشم.

رفتم سمتشان، اول کمی ترسیدند، اما شاید احساس درون من را خواندند و اجازه دادند که بهشان نزدیک شوم. گرفتمشان توی بغلم و سریع آوردمشان به خانه . خشکشان کردم. چند ساعتی را باهم بازی کردیم. حالم دگرگون شده بود. انگار بهار به خانه من هم آمده بود. حالا از پنجره که به بیرون نگاه میکنم ، دیگر باران را اشک های آسمان نمی بینم بلکه آنرا نعمت خداوندی بلند مرتبه می بینم که باران را برای ما فرستاده تا با آن پاک شویم و به یاد بیاوریم که در دل زمستان هم می توان بهار را دید.و در هر بهاری دلیلی برای شاد بودن است. پس چه بهتر است که با بهارمان شاد و خوشحال باشم و زمستان را در دلهایمان بکشیم.

 

[Mahi.otred]

انشا در مورد بهار و توصیف ادبی بهار و نشانه های خداوند در زیبایی آنها

مقدمه : انشای خود را با این سروده زیبا از سعدی آغاز میکنم :​

بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار

خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار

بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق

نه کم از بلبل مستی تو بنال ای هشیار

آفرینش همه تنبیه خداوند دل است

دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار

خبرت هست که مرغان سحر می گویند

آخر ای خفته! سر از خواب جهالت بردار

با رسیدن بهار، طبیعت ردای سبز بر تن می کند.

چکاوک ها، هزار دستان و قمریان، نغمه ها و سرودهای فرح بخش و تازه سرمی دهند

و انسان ها را به مهرورزی، گره گشایی و هم گرایی فرا می خوانند.

بهار، پیام آور عشق و رویش است

و موسم سرور و آشتی و به همین خاطر است که خواستنی است

و با آمدنش دل ها سرشار از سرور و جان ها معرفت می یابد.

بهار، پیام آور تعادل است و اینکه در سایه تعادل، زندگی زیبا می شود.

با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم.

در اینکه چشمه مهر ایزد همواره به سوی آدمیان و همه موجودات، سرازیر است

و ما اگر او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او هرگز ما را فراموش نمی کند

و با دگرگونی فصل ها نیز به جلوه گری قدرت بی پایانش می پردازد

تا شاید دلی به یاد او افتد و به شوق او بتپد و بر اثر تماشای جلوه هایش، اشک شوق از چشمی جاری شود.

اساسا جهان هستی، آینه دار خداست و جمال پروردگارش را به تماشا گذاشته است. به تعبیر زیبای حافظ:

مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست؟ به دست مردم چشم، از رخ تو گل چیدن

نتیجه گیری :​

بهار یکی از باشکوه ترین جلوه های خدا در جهان هستی است

که می توان با تماشای آن، نقبی به عالم معنا زد و راهی به سوی خدا یافت و جمال پروردگار را به تماشا نشست.