تاریخ جهان انقلاب انگلستان از میانه‌ی ویرانه‌ها

[حنا نویس]

روی کارآمدن خاندان استوارت در انگلستان​

از سال ۱۴۸۵ پادشاهان انگلستان، از خاندان تئودور بودند. الیزابت اول، آخرین فرمانروای تئودور از سال ۱۵۵۸ تا ۱۶۰۳ حکومت کرد. پس از درگذشت او، دودمان استوارت‌ها با سلطنت جیمز اول بر انگلستان حکمرانی کردند.

 

[حنا نویس]

در دوران سلسله استوارت‌ها، تنش میان پادشاه و پارلمان تشدید شد. این امر را می‌توان در اعتقاد راسخ پادشاهان استوارت بر حق حاکمیت الهی دانست. چنانکه جیمز اول در خطابه‌اش به پارلمان می‌گفت: «پادشاه تنها در مقابل خدا پاسخگوست.»

 

[حنا نویس]

پارلمان دارای دو مجلس بود: مجلس عوام که اعضایش نماینده حوزه‌های انتخاباتی در سراسر کشور کشورند. مجلس اعیان یا لرد‌ها که به اعضای طبقات فرادست جامعه محدود می‌شود.

 

[حنا نویس]

در دوره الیزابت اول، پارلمان تنها زمانی تشکیل جلسه می‌داد که الیزابت آنرا فرا می‌خواند تا بودجه بیشتری را برای تامین مالی امور شخصی و پرداخت‌های مربوط به نیاز‌های کشور در اختیارش بگذارد. از این‌رو پارلمان به ندرت در امور کشور دخالت می‌کرد. اما دوره استوارت‌ها در حوزه مسائل مالی کشور نیز تنش میان سلطنت و پارلمان شدت گرفته بود.

 

[حنا نویس]

مشاهده فایل‌پیوست 131739

 

[حنا نویس]

دوره استورات در انگلستان​

سنت ماگناکارتا ریشه عمیقی در مناسبات قدرت انگلستان از زمان تصویب آن در سال ۱۲۱۵ داشته. ماگناکارتا به مثابه اولین قانون اساسی انگلستان یاد می‌شود که در آن برای شاه قیودی تعیین شده و قانون را فراتر از حکومت شاهان قرار داده است.

 

[حنا نویس]

زمانیکه شاهان استوارت به گونه‌ای عمل کردند که گویا از حق الهی سلطنت برخوردارند و امکان هرگونه فراروی از قانون را دارند، پارلمان برای مجبور کردن آنان به تبعیت از قانون فعال‌تر شدند.

 

[حنا نویس]

حکومت انگلستان در دوره الیزابت اول بدهی بسیار به بار آورد. هزینه‌های حکومت افزایش یافت و درآمد‌های مالیاتی کاهش یافت، در نتیجه املاک خالصه متعلق به سلطنت به فروش گذاشته شد.

 

[حنا نویس]

محبوبیت الیزابت مانع از آن می‌شد که پارلمان هزینه‌هایش را محدود کند. هنگامی که جیمز اول به پادشاهی رسید این بدهی را به ارث برد و پارلمان در برابر او مقاومت کرد و در جهت محدود کردن هزینه‌هایش قدم برداشت. در واقع چنانکه ویل دورانت می‌گوید، «مجلس با بی‌اعتنایی جسورانه به حق الهی جیمز، حقوق و اختیارات خودش را مشخص کرد.

 

[حنا نویس]

شاه و اشراف قدرت اقتصادی خود را از دست داده‌اند و بدهی کلانی داشتند و چون ملکه الیزابت زمین‌هایش را فروخته ثروتشان را از دست داده‌ا‌ند. طبقه رو به رشدی در حال ظهور است که مرکب از زمین‌داران کوچک‌اند که به تدریج پول خود را انباشت می‌کنند. ثروت این طبقه، محرک کسب و کار و تجارت بود و به طبقه متوسط بازرگانان و اعیان توانمندی می‌داد تا خواستار نقش بیشتری در مناسبات تولید باشند.»