مشاعره اَشعار شهریار:)

[رازآفرین]

شهریارا غزلم خوانده غزالی وحشی
بد نشد با غزلی صید غزالی کردیم

 

[.AikA.]

در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر
دگر چه داری از این بیش، انتظار از من؟

- شهریار

 

[آراد]

‌


باور مکن که طعنه‌ی طوفانِ روزگار
جز در هوای زلفِ تو دارد مشوّشم

#شهریار

 

[.AikA.]

به ماهِ من که رساند پیامِ من که زِ هجران
به لب رسیده مرا جان خودی به من برساند...

- شهریار

 

[آراد]

‌


چشمی به رهت دوخته‌ام باز که شاید
بازآیی و برهانیم از چشم‌به‌راهی

#شهریار

 

[.AikA.]

به چشم خود گذر عمر خویش می‌بینم
نشسته‌ام لب جوئی و آب می‌گذرد...

- شهریار

 

[آراد]

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقه خود می‌گذرم

تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس
خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم

از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر
شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم

خون دل موج زند در جگرم چون یاقوت
شهریارا چه کنم لعلم و والا گهرم

#شهریار

‌

 

[.AikA.]

رنگ رؤیا زده‌ام بر افق دیده و دل
تا تماشا کنم آن شاهد رؤیائی را

- شهریار

 

[آراد]

‌


خلق را گرچه وفا نیست ولیکن گل من
نه گمان دار که رفتی و فراموش شدی
#شهریار



‌

 

[.AikA.]

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمـان و دگران وای به حال دگران...
- شهریار