رها شده [این روزها ] از «دلبر کاربر انجمن رمان بوک»

[بهارنارنج🍊]

چشم هایش دیدگانه ظلمت بسته ام را به جنگ می‌کشیدند
و در میان آن آشوبه سیه پوش غرق می‌شدم
چه سخت مروارید چشمانت را به گونه هایت ارزانی داشتی​

 

[بهارنارنج🍊]

سلام دلبر! این‌روزها خبری از تو به گوشم نمی‌رسد.
انگار سال‌هاست ردی از تو برجای نمانده
راستش را بخواهی من‌هم دیگر پیگیر گذشته نیستم
جز شب‌ها که حسابش از کل روز جدا افتاده
لعنتی انگار شب یک آدمی با دو قلب
دیگر مغزت لال‌می‌شود و تنها تو می‌مانی بین چندین و چندصد خاطره‌ی خوب و بد و نصفه‌ و نیمه
خنده‌دار است که نصف شب با خاطراتی که زمانی قهقه بر لبانت می‌نشاند بنشینی و شوری اشک‌هایت را غریبانه لمس کنی. هرشب به خودت وعده‌های پوچ فراموشی دهی و شب بعد؛ بخواهی فراموش کردن را فراموش کنی.
می‌بینی؟ حال من بی تو عجیب خوب و خراب است.​

 

[بهارنارنج🍊]

ساعت‌ها به انتظار می‌نشینم و سکوت می‌کنم
انگار این‌ روز‌ها نمی‌خواهم با کسی حرف بزنم
البته، شاید چون کسی منتظر شنیدن حرف‌های
من نبوده و نیست
می‌نویسم و می‌نویسم
و سرانجام نوشته‌هایم را مثل احساسم تکه و پاره
می‌کنم و می‌سوزانم
کلافگی اگر انسان بود شاید تصویری شبیه من داشت
البته که من آنقدر ها هم زیبا نیستم که نماد چیزی باشم. اگر بخواهم حال این روز‌ها را وصف کنم تنها می‌توانم بگویم حالش خوب نیست.

​

 

[بهارنارنج🍊]

این دفتر و این صفحات و این قلم را به خوبی به خاطر می‌سپارم. روزهایی که در خاطراتت سپری شدند، گذشتند و امروز دیگر اثری از دخترک شکننده‌ی گذشته نیست‌. و درک زندگی با خودم و خیال خودم به من قدرتِ اتمام این صفحات را می‌بخشد.
دوست دار تو ستاره‌ی شب.