مجموعه اشعار بیژن جلالی

[ترنم مبینا]

کو بال و پر ما

ما که پرنده شده ایم

و آواز می خوانیم

 

[mobina01]

اگر کسی مرا خواست،
بگویید رفته باران‌ها را تماشا کند
و اگر اصرار کرد،
بگویید برای دیدن توفان‌ها رفته‌است
و اگر باز هم سماجت کرد،
بگویید رفته‌است تا دیگر بازنگردد...

 

[mobina01]

تو
صدای پایت را به یاد نمی آوری
چون همیشه همراهت است
ولی من آن را به خاطر دارم
چون تو همراه من نیستی
و صدای پایت بر دلم نشسته است...

 

[mobina01]

تو را هر لحظه
به خاطر می‌آورم
بی هیچ بهانه‌ای...
شاید دوست داشتن همین باشد!

 

[ZAHHRA]

باران می‌آید

می‌دانم

بر برگ درخت و دلم

یکسان می‌ریزد