آموزشی تاتر ، سخت ترین نوع نوشتن است

[-pariya-]

با آنها زندگی می کنید . من به آن مفهوم که بعضی از نمایشنامه نویسان از ابزارهای تکنیکی اسفاده می کنند نویسنده ی مبتکری نیستم. به آثار برشت نگاه کنید!من نمی توانم مثل او از صحنه استفاده کنم . من چنان تخیلی ندارم . بنابراین با شخصیت هایی که می نشینند ، می ایستند یا از در خارج می شوند و داخل می شوندگرفتارم و این تمام کاری است که آنها می توانند انجام دهند.
و حرف بزنند.
یا اینکه سکوت کنند.

 

[-pariya-]

پس از نمایش اتاق ، نمایش های بعدی تان چه تاثیری بر نوشتن شما گذاشت؟
نمایش مهمانی جشن تولد در همر اسمیت لندن اجرا شد و در ابتدا در قالب توری کوچک در آکسفورد و کمبریج به روی صحنه رفت و بسیار هم موفق بود. وقتی به لندن آمد منتقدین قتل عامش کردند.دقیق تر اگر بگویم به فجیع ترین وضع ممکن لت و پارش کردند.

 

[-pariya-]

واقعا هرگز نفهمیدم چرا چنین برخوردی داشتند. البته برایم جالب هم نبود که بدانم. یک هفته اجرا شد. فروش تاتر اینطور بود:دویست و شصت پوند شامل صدوچهل پوند درآمد حاصل از فروش بلیت شب اول و دو پوند و نه شیلینگ هم از فروش اجرای عصر شنبه ، فقط شش نفر در سالن بودند.من نوشتن برای تاتر حرفه ای را تازه آغاز کرده بودم و این آمار فروش برایم شوک آور بود.

 

[-pariya-]

اما به نوشتن ادامه دادم و خاکستر پست را به سفارش بی بی سی نوشتم. در سال 1960 ، مستخدم لال و پس از آن سرایدار اجرا شدند. تنها تجربه ی واقعا بدی که داشتم در مورد همان نمایش مهمانی جشن تولد اتفاق افتاد.خیلی ناشی و بی تجربه بودم.

 

[-pariya-]

نه اینکه حالا خیلی مطمئن و تضمین شده باشم. در مقایسه با آن سالها می گویم. به هرحال بعضی کارها مثل طراحی صحنه را نمی دانم چطور باید انجام داد و واقعا نمی دانم چطور باید با کارگردان حرف زد.

 

[-pariya-]

این شکست چه تاثیری روی کار شما گذاشت؟ چه تفاوتی با نقدهای مخالفی که بر بازیگری تان نوشته می شد داشت؟
شوک بزرگی بود. حدود بیست و چهار ساعت افسرده بودم. همسرم به من گفت: قبلا قبلا از این تجربه ها داشته ای. امکانش نبود . اما عقل سلیم و کمک عملی او باعث شد که از پس افسردگی بربیایم و هیچوقت دیگر چنین احساسی نداشتم.

 

[-pariya-]

بعضی از نمایش هایتان را خودتان کارگردانی کرده اید . همچنان به این کار ادامه می دهید؟
نه. به این نتیجه رسیده ام که این کار اشتباه است . من موقع نوشتن خیلی کار می کنم . از یک چیز چشم بر می دارم و به چیز دیگری نگاه می کنم . در مقابل این وسوسه که این صحنه چه معنایی دارد مقاومت می کنم .

 

[-pariya-]

اما فکر می کنم که بازیگران باید این بار را به دوش بکشند.
چون شما بازیگرید آیا بازیگران درباره ی نمایش هایی که نوشته ی خودتان است با شما حرف می زنند و از شما می خواهند که سطرهای مربوط به نقشتان یا جنبه های دیگر نقش هایشان را تغییر دهند؟

 

[-pariya-]

گهگاهی و شاید بتوان گفت به ندرت.با هم که کار می کنیم سطرها تغییر می کنند . من به هیچوجه به تاتر آنارشیستی بازیگران خلاق اعتقاد ندارند. چنین بازیگرانی می توانند این ایده را در نمایش های دیگر اعمال کنند. چون توانایی شان در مورد نمایش های من به نتیجه نمی رسد.