آموزشی تشریح کامل معنای تلویحی در ترجمه

[شاهدخت]

پس از آنکه موضوع اولی داده شد Mary و Apple هر دو اطلاعات قدیم به حساب می آیند و بنابراین به جایشان شکل های ضمیری به کار می رود. اما اگر به هر حال به دو Mary و یک Apple اشاره شود، آنگاه لازم است که شکل دستوری جمله چنین موردی را با جمله ای نظیر جمله زیر نشان دهد:

Mary peeled an apple, and then the other Mary ate it.

 

[شاهدخت]

علائم معنای سازمانی دربرگیرنده تمامی زبان هاست
همه زبان ها دارای علایم معنای سازمانی هستند ولی این مطلب در زبان های مختلف گوناگون است. مثلا شکل های ضمیری در تمامی زبان ها یکسان به کار نمی رود، اما تمام زبان ها برای نشان دادن قدیمی بودن نوع اطلاعات از شیوه ای رسمی برخوردارند.

 

[شاهدخت]

معنای وضعی
علاوه بر معنای ارجاعی و سازمانی ، معنای وضعی نیز برای درک هر نوع متنی بسیار حائز اهمیت است. پیام لازم به صورت یک موقعیت ارتباطی تولید می شود. ارتباط میان نویسنده و گوینده و شخص مورد خطاب در برقراری ارتباط تاثیر می گذارد.

 

[شاهدخت]

مسائل مربوط به موقعیت در گروه معنای وضعی
محل برقراری ارتباط، زمان آن، سن، جنس و مقام اجتماعی گوینده و شنونده، ارتباط میان آن دو، پیش تصوری که آنها در برقراری ارتباط وارد می کنند، زمینه فرهنگی گوینده و شخص مورد خطاب، و بسیاری از مسایل دیگر مربوط به موقعیت به معنای وضعی منجر می شوند.

 

[شاهدخت]

مثالی از معنای وضعی
مثلا برای اشاره به یک شحص واحد می توان از اقلام واژگانی گوناگون استفاده کرد. برای اشاره به شخصی به نام جان اسمیت، به تناسب موقعیت، می توان از واژه های John, Mr. Smith, professor smith و غیره استفاده کرد.

 

[شاهدخت]

چنین انتخابی دارای معنای وضعی است و ممکن است نشان دهنده رسمی بودن یا غیر رسمی بودن موقعیت باشد. دوستی که به هنگام سلام و احوالپرسی در صبح او را جان John خطاب کرده، چه بسا بعدا در همان روز به هنگام معرفی زنش در جلسه سمینار با لفظ Professor Smith از او نام ببرد.

 

[شاهدخت]

انتخاب شکل های گوناگون واژگانی برای ترسیم معنای وضعی
شکل های مختلف واژگانی برای نشان دادن معنای وضعی انتخاب می شود. یک متن ممکن است به علت دارا بودن معنای وضعی بسیار برای کسی که فرهنگ زبان مورد تکلم را نمی داند کاملا غیر قابل فهم باشد. به هنگام ترجمه به زبان دیگر در صورتی که قرار باشد کل معنای مورد نظر به خوانندگان ابلاغ گردد چه بسا لازم باشد معنای وضعی اصلی به شکلی روشن تر ضمیمه شود.

 

[شاهدخت]

تسلط مترجم بر اطلاعات تلویحی و صریح
یک مساله در ترجمه بسیار اساسی است و چیزی است که مستقیما به این سه نوع معنی ارتباط پیدا می کند و آن این حقیقت است که در هر متنی معنایی وجود دارد که به طور صریح بیان می شود و معنایی که به حالتی ضمنی (تلویحی) باقی می ماند. مترجم باید از این دو مطلب با اطلاع باشد. القاء تمامی این سه معنا را اطلاعات ضمنی و صریح انجام می دهند.

 

[شاهدخت]

اطلاعات تلویحی و صریح در ترجمه
همان گونه که در بالا گفته شد، مترجم باید از اطلاعات ضمنی و صریحی که وسیله ابلاغ قرار می گیرد، مطلع باشد. وقتی مردم می نویسند و یا صحبت می کنند میزان اطلاعاتی را که در متن (نوشته یا صحبت) می آورند به میزان اطلاعات مشترک گوینده (نویسنده) و شخص مورد خطاب مربوط است.

 

[شاهدخت]

وقتی در مورد چیزی صحبت می کنیم مقداری از اطلاعات را به دلیل آنکه شخص مورد خطاب (شنونده، خواننده) از قبل این حقایق را می داند و احتمالا ضمیمه کردن آنها موجب اهانت به او شود، حذف می کنیم.