مجموعه اشعار جلیل صفر بیگی

[ترنم مبینا]

سیگاری نیستم
اما
به تو که فکر می کنم
مزرعه ی بزرگی از توتون
در سرم آتش می گیرد

 

[ترنم مبینا]

در زد کسی انگار که مهمان داریم
در سفره گرسنگی فراوان داریم
امروز پدر ابر زیادی آورد
مانند همیشه شام باران داریم

 

[ترنم مبینا]

این چشم دریده چشمه ی فریاد است
پژواک سکوت سنگ ها در باد است
با من به چه چیز زندگی خیره شده
این آینه ای که کور مادر زاد است؟

 

[ترنم مبینا]

دیدی که فقط ...فقط (تو) هستی و (من)م
از چار طرف دریده شد پیرهنم
زیبایی لامذهبت آن قدر خداست
که مانده ام از تو یا خدا دل بکنم!

 

[ترنم مبینا]

هی خدایی
که ساعت دو نصف شب بیداری
ساعت سه نصف شب بیداری
ساعت چهار نصف شب بیداری
صبح بیداری
ظهر بیداری
حتی ساعت پنج عصر هم بیداری
و همین طور زل می زنی به این جوی خون
که از خیابان می گذرد
و هیچ کاری هم نمی کنی
لااقل
بگو چاقوهایشان را تیزتر کنند
هزار آواز نیم بسمل
در گلوی ما
بال بال می زند

 

[ترنم مبینا]

آمد رمضان و التهابی است به لب
هر لحظه مرا حسرت آبی است به لب
با شوق لب تو ربنا می خوانم
هر بوسه دعای مستجابی است به لب

 

[ترنم مبینا]

می گریم و چشم هایم از ابر پر است
کافی است که دیگر دلم از صبر پر است
ای چشم غزال کم بیا نزدیکم
پاهای من از دویدن ببر پر است

 

[mobina01]

یک عمر نماز شاممان را به یزید…
دادیم همه سلاممان را به یزید…

رو سوی کدام قبله کردیم مگر؟‌
ای قوم چه شد اماممان را به یزید…

 

[mobina01]

سجاده به دوش‌ها همه آمده‌اند
آن حلقه به گوش‌ها همه آمده‌اند

ذی‌الحجه و مکه و محرم نزدیک
شمشیرفروش‌ها همه آمده‌اند.

 

[mobina01]

او را که در آغوش خودش تنگ گرفت،
از جان و دلش کدورت و زنگ گرفت

ناگاه شکست در خود و آینه شد
این شیشه چه زهر چشمی از سنگ گرفا