مجموعه اشعار حسین دهلوی

[mobina01]

اشعار حسین دهلوی​

 

[mobina01]

هنوز میل تو بر قهرهای طولانی‌ست؟
بس است جان من! این شیوه نامسلمانی‌ست

به وعده‌های تو امّیدوارم؛ اما حیف
که عمر نوح ندارم... که آدمی فانی‌ست

نه اینکه هیچ خرابم نکرد خنده‌ی تو
ولی شراب لبت مثل قبل گیرا نیست

قلم به دست گرفتم، ولی چه بنویسم؟
که شرح بی‌کسی‌ام در خطوط پیشانی‌ست

اگر که عشق نباشد، هلاک خواهم شد
حیات رود، گره‌خورده با پریشانی ست

 

[mobina01]

ندیدم روز خوش بعد از تو شادی شد فراموشم
به جز هق هق صدای آشنایی نیست در گوشم

چنان درسی به من داده‌ست چشمانت، که با یادش
هنوز از چشم‌های دلفریبان چشم می‌پوشم!

نمی‌کوشم در اثباتِ وفاداری، همین کافی‌ست
که حتی زانوی غم را نمی‌گیرم در آغوشم

 

[mobina01]

وقتی که دلت از دل ما فاصله دارد
هر روز دلم لرزش صد زلزله دارد

کم حرفم وساکت که نگویم زشکایت
گرنه دلم از دست توصدها گله دارد

هرروز عزادارم وعشقت همه روزه
بردرد دل من هوس هلهله دارد

دورم زهمه عالم وآدم ،تو بگوکیست
که حوصله ی آدم بی حوصله دارد؟

امّا خودمانیم ،غم عشق تو بد نیست
اعماق دلم آرزوی سلسله دارد

از جام لب سرخ غمت مسـ*ـت نبودن
حکمی ست که سرتاسر آن مسئله دارد !

 

[mobina01]

هرچند این که سخت شکستی دلِ من است
غمگین مشو! که شیشه برای شکستن است

من دوستی به‌ جز تو ندارم؛ قسم به عشق
هر ک.س که غیر از این به تو گفته‌ست، دشمن است

چشمان من مسیرِ تو را گم نمی کنند
فانوس اشک‌های من از بس که روشن است!

هر ک.س که دامنِ مژه‌اش تر نمیشود
باید یقین کنیم که آلوده ‌دامن است

از دیدنم دوباره پریشان شدی؟ ببخش!
چون خوابِ بد، سزای من «از یاد بردن» است...

 

[mobina01]

قلم به دست گرفتم، ولی چه بنویسم؟

که شرحِ بی‌کسی‌ام درخطوط پیشانی‌ست

 

[mobina01]

ای روح ِلطیفِ خُفته در واژه ی زن !
ای ماه ترین ستاره ! دریا دامن !

هِی بافتنی نباف و هِی غُصّه نخور
دلواپس من نباش ، دلواپس من !

 

[mobina01]

من همان رودم که بهر دیدنت مرداب شد

ماه من! بس کن ندیدن های بی اندازه را ...

 

[mobina01]

در دلم غوغاست، اما رازداری بهتر است

چشم می دوزم به در؛ امیدواری بهتر است

 

[mobina01]

ای که گفتی بی قراری های من بازیگری ست
بی قرارم می کنی وقتی دلت با دیگری ست

گاه دلسوز است و گاهی سخت می سوزاندم
عشق گاهی مادر است و گاه هم نامادری ست

بر سرت جنگ است و من با دست خالی آمدم
امتیازی هم اگر دارم همین بی لشگری ست