مجموعه اشعار حسین دهلوی

[mobina01]

در دلم غوغاست اما راز داری بهتر است!

 

[mobina01]

بی‌تاب شدن؛ دم نزدن عادتم این است
با خونِ جگر ساخته‌ام؛ قسمتم این است

جان‌ می‌دهم از گریه اگر نام تو آید
عمری‌ست که رسم دلِ کم‌طاقتم این است!

بعد از تو به تصویر تو خو کرده نگاهم
بیچاره‌ام آن‌قدر که هم‌صحبتم این است!

جون درِّ یتیمی که رها در دلِ دریاست
تنها شده‌ام؛ گوشه‌ای از غربتم این است

می‌میرم از این غم که در آغوش تو ای دوست
یک‌بار نشد گریه کنم؛ حسرتم این است

 

[mobina01]

گاه دلسوز است، گاهی سخت می‌سوزاندم
عشق،گاهی مادر است وگاه هم نامادری است

 

[mobina01]

تمام ثانیه‌ها
شاهدان این درد‌ند
که من بدون تو
می‌میرم و نمی‌میرم

 

[mobina01]

من همان رودم که بهر دیدنت مرداب شد
ماه من! بس کن ندیدن های بی اندازه را

دل فرو می ریزد و تنها تماشا می کنم
مثل سربازی سقوط آخرین دروازه را

 

[mobina01]

این سی*ن*ه نیست، مرکزِ اجماعِ دردهاست

 

[mobina01]

تمام ثانیه ها شاهدان این درد اند
که من بدون تو میمیرم و نمیمیرم!

 

[mobina01]

شکسته آنچه میانِ من و تو حرمتِ ماست
نظر به آینه و سنگ کن! حکایتِ ماست

به حرف‌های خوشت دلخوشیم، می‌بینی؟
به باد تکیه‌ زدن نیز قابلیت ماست!

نشد ز حلقه‌ی دیوانگان فرار کنیم
قسم به موی تو، بندی به پای همت ماست

به اوج خویش چرا غره‌ای چنین ای موج؟
خروش تا به کجا؟ نیستی نهایتِ ماست!

چه باک از این که شرابِ تو سهم غیر شود؟
همیشه خونِ جگر خورده‌ایم! عادتِ ماست!

 

[mobina01]

سخن بگو که من بی‌قرار خام شوم
شبیه قبل، گرفتارِ یک سلام شوم

مرا به آب حرامی رها کن از هر قید
مخواه در قفس آبرو حرام شوم

کسی که پشت سرم حرفِ حق نخواهد زد
چه روسیاه بمانم؛ چه نیک‌نام شوم

جوابِ زخم، به جز زخم نیست؛ آری! من
خودم نخواسته‌ام خارج از نیام شوم

زبان شعله به من داده‌اند، تا چون شمع
سخن بگویم و در اشک خود تمام شوم

 

[mobina01]

بی‌تاب شدن؛ دم نزدن؛... عادتم این است
با خونِ جگر ساخته‌ام؛ قسمتم این است

جان‌ می‌دهم از گریه اگر نام تو آید
عمری‌ست که رسم دلِ کم‌طاقتم این است!

بعد از تو به تصویر تو خو کرده نگاهم
بیچاره‌ام آن‌قدر که هم‌صحبتم این است!

جون درِّ یتیمی که رها در دلِ دریاست
تنها شده‌ام؛ گوشه‌ای از غربتم این است

می‌میرم از این غم که در آغوش تو ای دوست
یک‌بار نشد گریه کنم؛ حسرتم این است