آبزیان خلیج فارس را بهتر بشناسیم؛ آشنایی با آبزیان شاخاب پارس

[ممد صنوبر]

مرجان‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: مرجان‌هایی که از خود آهک ترشح می‌کنند و به اصطلاح سفت هستند و ایجاد آبسنگ می‌کنند و دیگر مرجان‌هایی که آهکی نبوده و اصطلاحا نرم نامیده می‌شوند. عمده مرجان‌های خلیج فارس از نوع آبسنگی هستند و وجود همین آبسنگ‌های مرجانی است که جلوه‌ای بس زیبا به طبیعت جزایر ایرانی خلیج فارس بخشیده است. مرجان‌ها معمولا در تمامی نواحی دریا یافت می‌شوند، ولی پراکنش انواع سخت یا آبسنگ‌ساز محدود به مناطق کم‌عمق جزایر و به وسعت صدها کیلومتر مربع است.

 

[ممد صنوبر]

مرجان‌های خلیج فارس عمدتا متعلق به دوران چهارم زمین‌شناسی و بسیار جوان هستند. متأسفانه مقدار زیادی از این مرجان‌ها از بین رفته‌اند که یکی از عوامل آن گل و لای موجود در رودخانه‌ها است که پس از ورود به دریا باعث مسدود شدن مجراهای تغذیه‌ای مرجان‌ها می‌شود. ایجاد اسکله‌ها یا حفاری‌های دریایی نیز باعث از بین رفتن مرجان‌ها می‌شوند. ریختن فاضلاب و آب‌های شهری، لنگر انداختن شناورهای صیادی و تجاری در اطراف جزایر که محل زیستگاه مرجان‌ها است و همچنین خریدوفروش این جانوران آبزی برای کارهای تزیینی و استفاده دارویی از آن‌ها از دیگر عوامل نابودی این جانوران بی‌نظیر دریایی است.

 

[ممد صنوبر]

صدف‌های مرواریدساز خلیج فارس​

صید صدف مرواریدساز در آب‌های خلیج فارس از دیرباز پیشه بسیاری از ساحل‌نشینان خلیج فارس بوده است.

 

[ممد صنوبر]

ارزش بالای اقتصادی، اشتغال‌زایی و کاربرد صدف در صنعت جواهرسازی و صنایع دستی دریایی مهم‌ترین مزیت صید صدف مرواریدساز است. حدود ۸۰درصد مروارید طبیعی و با کیفیت جهان تا قبل از سال ۱۳۳۹ هجری شمسی در آب‌های خلیج فارس صید می‌شد و بندر لنگه پس از بحرین دومین مرکز صید و صادرات مروارید و پوسته صدف مرواریدساز در خلیج فارس بود جزایر لاوان، شیدرو، هندورابی، کیش و بنادر نخیلو، چیروییه، میچائیل از مهم‌ترین صیدگاه‌های صدف مرواریدساز در محدوده آب‌های شهرستان بندر لنگه است که البته به‌علت کاهش شدید ذخایر صدف مرواریدساز صید این آبزی در چند سال اخیر در آب‌های استان هرمزگان در خلیج فارس ممنوع شده است.