فایل شده [در آغوش یادها] اثر «سونیا کاربر انجمن رمان بوک»

[RPR"]

ماهور: (نفسش را عمیق می‌کشد) فکر می‌کنم می‌تونم اینو تحمل کنم.

 

[RPR"]

اهورا: (با اشتیاق) آره، تو می‌تونی. ما با هم اینو پشت سر می‌ذاریم.

 

[RPR"]

صحنه دوم: اتاق بیمارستان، روز ملاقات

(اهورا وارد اتاق بیمارستان می‌شود. ماهور روی تخت خوابیده است. چهره‌اش رنگ‌پریده و خسته است.)

اهورا: (با صدای لرزان) عزیزم، من اینجام.

 

[RPR"]

ماهور: (با صدای ضعیف) تو همیشه می‌آیی…

اهورا: (اشک در چشمانش) نمی‌تونم بدون تو زندگی کنم.

 

[RPR"]

ماهور: (با نگاهی پر از عشق) منم… اما بعضی وقتا می‌ترسم.

اهورا: (دستش را در دستش می‌گذارد) هیچ‌وقت نترس. من همیشه با تو هستم.

 

[RPR"]

(زن لبخند می‌زند، اما چشمانش کم‌کم بسته می‌شود.)

اهورا: (با فریاد) نه! نه! لطفاً نرو!

 

[RPR"]

(زن بی‌حرکت می‌شود. مرد در حالی که اشک می‌ریزد، به او نزدیک می‌شود.)

اهورا: (با صدای شکست) تو نمی‌تونی اینطور بروی… من به تو نیاز دارم.

 

[RPR"]

صحنه سوم: قبرستان، روز هفتم بعد از مراسم

(مرد با صورتی ماتم‌زده به سنگ قبر خیره شده است. سکوتی سنگین در فضا حاکم است. درختان اطراف قبرستان با باد به آرامی تکان می‌خورند و آسمان ابری است.)

 

[RPR"]

(زمان حال)

(مرد پر از غم و تنهایی است. او هر روز به یاد همسرش به اینجا می‌آید، با قلبی شکسته و روحی خسته از فقدان.)

اهورا: (با صدای لرزان) دو سال پیش، اینجا بودیم… تو هنوز با من بودی.

 

[RPR"]

(چند لحظه سکوت می‌کند و سپس ادامه می‌دهد.)

اهورا: (با گریه) یادم نمیره که چطور موهاتو با عشق تراشیدم. تو همیشه قوی بودی.