فایل شده دلدار دلداده اثر معصومه خدایی کاربر انجمن رمان بوک

[*نبوا*]

آن شب که بدان عیش به خواب می‌رفتم
جز باده ز مرگِ غربا می‌خفتم
زان مرگ که غریبانه به جان محذوف شد
در دیده‌ی من جام سبویی خوار شد.

 

[*نبوا*]

در گوی دو چشم تو
مسخم چو عذا داری
دردی که در آن آشوب
آن غم که مرا دادی
در چشم پر ‌از حرفت
هجری که سپس دادی
وانگه که تو آن گفتی
بر دل چه فرا دادی؟

 

[*نبوا*]

در چشم پر از حرفت
سِیلی که روان کردی
آن سِیل روان می‌شد
غم در دل من می‌شد
در قلب پر از حَقدت
نفرت چو سودایی
از غم که فرا گیرد
آن دل که به من دادی!.

 

[*نبوا*]

در این پایان پر درد
زمانه بُرده شاید
من آن شمسم، نگارم!
چه زود بردی ز یادت.

 

[*نبوا*]

در فال پر از رازت
عشق من و تو هک بود
عشقی که نماند و مُرد
عشقی که فراموش شد.

 

[*نبوا*]

مهر مگو، مرگ بگو
از سِتَم یار بگو
جز سِتَم یار نبود
آن‌چه که دیدم از آن!.

 

[*نبوا*]

از سودای تو بریدم
مخمور و شوریده سر
عمری ز آن عطلت
محزون و تیره در شب.

 

[*نبوا*]

تا چشم کار می‌کند خاطراتت است
خودت رفتی یادگارت مانده است
خودت رفتی خاطراتت را چه کنم؟
خودت نیستی دلم را چه کنم؟
خاطراتت را آتش زدم
همان‌گونه که زندگی‌ام را آتش زدم
غروب پاییز را دوست ندارم
همان‌طور که زندگی را دوست ندارم
دیگر خسته شدم می‌خواهم بروم
بیا و آتش‌بس بده بگذار بروم.

 

[*نبوا*]

من و درد و مِی بیچاره بساطی داریم
قلب هِی مغلطه می‌کند و ما می‌خندیم

تو بگو قلب مگر مهره‌ی هر دردی است؟
قلب ما مهره که سهل است، شفاخانه‌ای است!​

 

[*نبوا*]

در شبم، در شبی سرد و بی‌شمع
در غمم، در غمی شاد و بی‌نقص
هر چه را دیده بودم در آن شب
آشنا، ‌سی*ن*ه‌ چاک بلاغت
در حذر، زو شب پر ز طغیان
آ‌‌ن‌چه بوده همان بوده که دیدم.