فایل شده دلنوشته آدم بد اثر F_PARDIS کاربر انجمن رمان بوک

[PardisHP]

***
می‌روم پی شکایت، ولی همان جواب همیشگی را می‌دهند، می‌گویند:
- هنوز پیدایشان نکردیم.
یک ماشین دیگر می‌گیرم، چقدر شکایت دارم که باید به آنها برسم... .

 

[PardisHP]

***
نمی‌دانم چه می‌شود، نمی‌دانم می‌توانم آن چرک کف دست‌های دزدیده شده را پس بگیرم یا نه، نمی‌دانم این شکایت به کجا می‌رسد یا اصلاً به جایی می‌رسد؟
اما شاید روزی از دنیا هم شکایت کردم... .

 

[PardisHP]

***
با همان لباس‌های بیرونی روی مبل دراز می‌کشم. حمید به من اعتماد کرد و گذاشت حالا که مسافرت است امشب را در خانه خالی‌اش به صبح برسانم. می‌بینی گاهی اعتماد بد هم نیست. اما ای کاش پدرم این کار را نمی‌کرد، چون با اعتمادش نه تنها دنیایم بهتر نشد! بلکه ماندم وسط کوهی از عذاب وجدان و بهمن سختی‌ها که با سرعت به سمتم می‌تازد.

 

[PardisHP]

***
یک صبح دیگر می‌رسد!
و باز راهی شهر می‌شوم تا شاید بتوانم این پیچ‌و‌خم روزگار را بگذرانم. ولی تا الان که هرچه سعی کردم نشده. شاید چون کمی لجبازم! اما مگر برای مقابله با این روزگار همین گونه نباید بود؟

 

[PardisHP]

***
تلفن همراهم به صدا در می‌آید؛ جواب می‌دهم و صدایش در گوشم می‌پیچد. می‌گوید بروم به پاتوق همیشگی‌اش تا حرف بزنیم. بدون خداحافظی قطع می‌کنم. می‌دانم می‌خواهد چه بگوید، همان حرف‌های همیشگی که نه به درد من می‌خورد و نه به درد او.

 

[PardisHP]

***
نمایشی و دیوانه‌وار می‌خندم!
تا شاید از این حرف‌هایش درمورد مراجعه به بهترین روانشناس‌ها دست بر دارد اما ول کن نیست، من هم ول کن نیستم!
آنقدر می‌خندم تا او هم دیوانه شود... .

 

[PardisHP]

***
اگر به من اعتماد نمی‌کردند، آدم نمی‌کشتم!
چه عمد و چه غیرعمد، من باعث شدم سکته کند! بله همین آدم معمولی که جلوی توست!
فکر کردم در راه درست هستم، پس تابلو‌های اخطار را نادیده گرفتم و ندیدم‌شان... .

 

[PardisHP]

***
من جوان بودم درست، اما گناه من چه بود؟
که حالا باعث سکته پدرم شدم، و مادرم نگاه را بر من حرام می‌داند، دوستانم نیز به دنبال بهتر شدن حال من‌اند، مگر می‌شود خوب بود؟ درحالی که می‌دانی بدترین آدم شدی.

 

[PardisHP]

***
تنها یک راه برایم مانده است، شاید به نظر برسد، اما برای من سخت خواهد بود. تقاضای ببخش و ترس از ترد شدن دوباره. چه تضمینی است که بخشیده شوم؟ شاید اگر همین‌گونه ادامه دهم بهتر باشد.

 

[PardisHP]

***
تلفن زنگ می‌خورد، حمید بهترین دوست و یار دیرین من است. خبری که می‌دهد قلبم را می‌لرزاند و به من اطمینان می‌دهد که باید طلب بخشش کنم، بدون اتلاف وقت کتم را بر می‌دارم و به طرف بیمارستان راه می‌افتم.