دلنوشته تکمیل شده دلنوشته رویاهای کاغذی اثر Faezeh1380

[ILLUSION]

کد: ۰۰۸
تگ‌: محبوب

نام دلنوشته‌: رویاهای کاغذی
دلنویس‌: Faezeh138۰
ژانر‌: عاشقانه‌
خلاصه‌:
دستم را بگیر‌...
به سرزمین رویاها ببر‌...
جایی که جز عطر نفس‌هایت‌، هوایی جریان نداشته باشد‌...
جایی که فقط من باشم و تو و تمام دست نیافتنی‌ها‌...
جایی شبیه به‌:
سرزمین رویاهای کاغذی!

 

[SETAREH_M]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب رمان بوک برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتماپیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید.
[ قوانین دلنوشته ]

پس از 20 پست از طریق تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید.
[ درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد کردن تاپیک نقد شورا برای دلنوشته‌تان می‌توانید درخواست تگ بدهید.
[ درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذشت بیست پست از دلنوشته می‌توانید برای آن درخواست جلد بدهید.
[ درخواست جلد ]

و انشالله، بعد از پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[ اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز هرگونه سوالی دارید می‌توانید در اینجا مطرح کنید.
[ سوال و مشکلات دلنویسان ]

تیم مدیریت تالار ادبیات​

 

[ILLUSION]

***
《شاید این‌بار‌》
دست به سر می‌کنم این ثانیه‌ها را‌،
شاید این‌بار بیایی‌...
شاید این‌بار نمیرد‌، شاید این‌بار نسوزد‌،
شاید این‌بار دل غم‌زده‌ی من‌، با نگاه تو نمیرد‌...
شاید این‌بار دل تو‌، به تمنای نگاهی‌،
به تمنای وفایی‌، به تمنای وصالی‌...
شاید این‌بار بلرزد‌، شاید این‌بار بماند‌...
چه تمنای محالی‌!

 

[ILLUSION]

***
امروز که از باغ قدیمیِ عشقت گذر می‌کردم‌، ساعتِ زنگ‌زده‌ی از کار افتاده‌ای را دیدم‌. یادم آمد سال‌ها پیش آن را‌، برای آمدنت کوک کرده بودم‌...
گردِ انتظار بر آن نشسته‌،
ثانیه شمارِ عشقش به خوبی کار نمی‌کند‌. به گمانم او نیز تو را می‌خواهد‌...
بید مجنونِ خزان‌زده‌، سراغت را از من گرفت‌،
گفتم دیر نکرده‌ای هنوز‌!
شنیدم که شب‌بو‌ها گفتند‌:
بی‌چاره پیرمرد‌! حواس پرتی گرفته‌.
آن‌ها که نمی‌دانند‌، سال‌ها‌ست هر روز‌، ساعت را عقب می‌کشم تا گمان کنم‌، دیر نکرده‌ای هنوز‌.
شمعدانی‌ها را که آب می‌دادم‌، پرسیدند:
دست بر نمی‌داری از این بی‌هوده انتظار‌؟‌!
با لبخندی تلخ گفتم‌:
هنوز به وقت آمدنت نرسیده‌ام‌...
به گمانم شهریور هم‌، مانند من شده این روز‌ها‌!
بوی پاییز می‌دهد‌.
صندلی چوبیِ گوشه‌یِ حیاط‌مان‌، ساعتِ آمدنت را پرسید‌،
ساعت شنی گفت‌: یک صحرا گذشت و نیامدی‌!
به خیالم کم‌کم دارد دیر می‌شود دیگر‌...
هوسِ آمدن نداری‌؟

 

[ILLUSION]

***
گاهی که دلم می‌گیرد‌،
روی صندلیِ چوبیِ باران خورده‌یِ گوشه‌یِ حیاط می‌نشینم‌‌...
و خیره می‌شوم به خاطره‌ها‌!
همنشین من هم می‌شود‌، یک لیوان چای یخ کرده‌ی از دهان افتاده‌‌؛ کنارش دو حبه قند‌...‌ .
راستش را بخواهی‌، گاهی دلم می‌گیرد از نبودنت‌... از خیال لمس دستانت‌ که خیالی بیش نیست‌!
گاهی بیا و خلوتم را پر کن‌،
فقط گاهی که دلم درد می‌گیرد‌...
گاهی یعنی همیشه‌! گاهی یعنی الآن‌... !

 

[ILLUSION]

***
دل‌گیر‌م از خاطره‌ها‌!
از ساعتِ قرمزِ زنگ‌دارم هم‌! که هر ثانیه‌،نبودنت را به خاطرم می‌آورد‌... .
از عاشقانه‌ها نیز به گمانم دل‌گیر باشم‌... !
از نفس کشیدن‌ در هوایی که عطر تنَت در آن جریانی ندارد‌...
از‌...
صبر کن‌!
من بدون ‌"تو‌‌" از غیرِ "‌تو‌" دل‌گیرم‌...
چاره‌ای کن که در این خلوتِ غم‌ناک نمیرم‌... !

 

[ILLUSION]

***
در انتظارِ تو‌،
تمام کوچه پس‌کوچه‌های شهر را قدم می‌زنم‌...
باز هم خاطره‌هایت از من دست نمی‌کشند‌!
کاش کمی هم که شده‌، مهربان‌تر بودند خاطره‌هایت‌... نه این‌چنین کشنده‌... نه این همه وفادار‌...
کاش کمی‌،
فقط کمی مانند خاطره‌هایت بودی‌... !

 

[ILLUSION]

***
وقتی که می‌رفتی‌، خاطره‌هایت را جا گذاشتی‌!
در خیالی خام‌، گمان کردم برای بردن خاطره‌های جا گذاشته‌ات هم که شده‌،
باز می‌آیی‌!
یادم می‌آید ساعت رفتن‌،
چمدان‌ات را بردی‌،
ساعت قرمزِ زنگ‌دارت را هم‌... !
حتی دفتر خاطراتت‌، که از عطر با هم بودن‌هایمان پر بود‌...
خاطراتت را چرا‌...
روی طاقچه‌ی خاک خورده‌ی احساسم جا گذاشتی‌، نمی‌دانم‌!
فقط می‌دانم بهانه‌هایم‌، دل‌تنگت شده‌اند‌...
برگرد‌! خاطره‌هایت را جا گذاشتی‌... .

 

[ILLUSION]

***
ثانیه‌ها را در انتظارت سر بریدم‌...
زیر باران‌ِ تندِ پاییزی‌، التماسِ ابر‌ها را کردم‌، شاید نبارند‌...
آخر مگر می‌شد‌؟! باران ببارد و تو نباشی‌...
دستانت سهم دیگری بود‌، آغوشت حسرتِ من‌!
من ماندم و بارانی‌، که در عصر یک روز پاییزی‌
حسرت داشتنت را به دلم گذاشت‌... !

 

[ILLUSION]

***
بهار رنگ خزان گرفته و تابستان‌، بوی پاییز می‌دهد‌... پاییز همان پاییز است و زمستان همان زمستان‌!
فاصله بی‌رحم ماند‌؛ خاطره‌ها قاتل‌... !
ماه دریا را رها کرده‌...
ستاره دیشب‌، در حسرت آغوشِ ماه‌، مرد‌...
چاره‌ای کن‌... برگرد‌!
که تمامم نا‌تمام مانده‌‌... .