دلنوشته تکمیل شده دلنوشته فراموشت کردم اثر F_PARDIS

[PardisHP]

کد: ۰۱۵
نام دلنوشته: فراموشت کردم
نویسنده: F_PARDIS
ژانر: تراژدی
ناظر: @ASHVAN

*مقدمه*
بعضی اوقات فراموش کردن آنقدر سخت است که حاضری تمام خاطرات خوب راهم بدهی و فقط فراموش کنی هرچه فراموش نشدنیست را!​

 

[SETAREH_M]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب رمان بوک برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتماپیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید.
[ قوانین دلنوشته ]

پس از 20 پست از طریق تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید.
[ درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد کردن تاپیک نقد شورا برای دلنوشته‌تان می‌توانید درخواست تگ بدهید.
[ درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذشت بیست پست از دلنوشته می‌توانید برای آن درخواست جلد بدهید.
[ درخواست جلد ]

و انشالله، بعد از پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[ اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز هرگونه سوالی دارید می‌توانید در اینجا مطرح کنید.
[ سوال و مشکلات دلنویسان ]​

تیم مدیریت تالار ادبیات

 

[PardisHP]

***
نمی‌توانم!
بله، من نمی‌توانم فراموشت کنم.
چه‌طور ممکن است، بزرگ‌ترین خاطره‌ی بدم را فراموش کنم؟
چه‌طور قلب شکسته‌ام را بنگرم و تظاهر کنم که هیچ اتفاقی نیفتاده؟
تظاهر کنم که هنوز زندگی همان زندگی عادی و آرام خودش است؟
هرگز!​

 

[PardisHP]

***
بدی‌هایت را لیست هم کنم؛
باز یک طومار می‌شود!
یعنی ممکن است فراموش شوند؟
یعنی زمانی می‌رسد که به تو فکر کنم و هیچ چیز یادم نیاید؟!​

 

[PardisHP]

***
به نوبت خنجر‌ها را در پشتم فرو می‌کردی، اما من احساس نمی‌کردم، ولی حالا که تو نیستی، احساس می‌کنم، احساس می‌کنم غم را، درد را، ترک‌های روی قلب را، حال، حتی مرگ را هم احساس می‌کنم.​

 

[PardisHP]

***
دلیل ناراحتی‌ام از دست دادن تو نیست بلکه از دست رفتن عمر تلف شده‌ام است، امکان دارد تو باز برگردی اما، عمر رفته‌ی من هیچ‌گاه بر نمی‌گردد.​

 

[PardisHP]

***
اما، از همه‌ی این‌ها بگذریم، حال وقت فراموش کردن است، شاید باید مثل فیلم‌ها سرمان به جایی بخورد تا همه چیز را از یاد ببریم!
شاید باید آن‌قدر صبر کنیم که دیگر یادمان نیاید، نمی‌دانم راستش تا به حال هیچ چیز را فراموش نکرده‌ام.​

 

[PardisHP]

***
کوهی از رنج بر روی بازوهایم قرار دارد!
نمی‌توانم تکان بخورم، نه به عقب بخواهم گشت و نه می‌توانم حرکت کنم.
محکوم به صبرم!
صبری ابدی که تا خاموش شدن چراغ زندگی‌ام به طول می‌انجامد.​

 

[PardisHP]

***
تو همان هستی
که دل به دیدار تو وادارم نمود.
تو آن هستی که عقل
در جستجوی دوریت ترکم نمود! ​

 

[PardisHP]

***
آسان بود، تغییر!
تغییر در این زندگی تار
تو آمدی و همه چیز را
زیر و رو کردی!
قبلاً زندگی می‌گذشت
اما، حالا نمی‌گذرد
و حتی بر نیز نمی‌گردد!
​