فایل شده دلنوشته وال‌های آبی اثر YAGAMI

[اِمانو]

​

"به نام ایزد دانا"

نام دلنوشته: وال‌های آبی
نویسنده: YAGAMI
ژانر: عاشقانه، تراژدی
ناظر: @فاطمه محمدزاده
تگ: برتر
مقدمه:
گر نکنی ناز نگویم تویی
جان منی آن منی
روح و روانم تویی
مسـ*ـت تو از شور توام
سر به تکاپو فتاد
دل ب تمنا بنشست،
دست ز دنیا کشید!
روح که روزی به حصار تن ما خفته بود
نعره بر آورد یکی از سر و از تن برید
بی‌خبر از آن که غریبی ورقی کهنه بود
هر که برآورد ورا از همه در رانده بود
تا که دلارام من از پرده سری برکشی
نیستی و هستی من بند نگاه تو بود

 

[ILLUSION]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[اِمانو]

ببین که چشم‌های خیسم از باران است نه اشک، که عذرخواهی‌هایت دردهایم را نمی‌‌شوید.
که خندیدم به هر خنده‌ات؛ به هر گریه‌ات؛ به هر لحظه‌ات، باز تمام این خنده‌ها اشک‌هایم را نمی‌شوید.
تو فکر کن که من بخشیدمت؛
این کبودی‌ها را دست‌های تو نمی‌شوید.

 

[اِمانو]

اندوهی نفس‌گیر بر چشم‌هایم لانه کرده است حالا که دیگر نفس نمی‌کشند این مردمک‌ها.
مردمک‌های منی که با چشم‌هایش نفس می‌کشد‌.
لبخند انسان‌ها را تنفس می‌کنم اگر بهاری باشد که برسد از راه.
اگر بهاری برسد از راه و اگر چشم‌هایم به یاد بیاورند که؛ چگونه می‌شود نفس کشید.
چگونه لبخند زد.
می‌خواهم چشم‌هایم را از کاسه در بیاورم، دیگر لازم‌شان ندارم اگر قرار نیست برایم بخندی چون نفس نکشیدن را تاب نمی‌آورم.
می‌خواهم بمیرم اگر قرار نیست بگذاری نفس بکشم.
چشم‌هایم خشک می‌شوند و باز مادر نگاهم می‌کند که "چرا چشم‌هایت همیشه نمناکند؟"
آب نمی‌خواهم و این بی‌هوایی دارد خشک می‌کند چشم‌هایم را.
کجاست این لبخندهایت؟
گریه می‌کنم؛ باز اشک‌هایم را نفس می‌کشند این چشم‌هایم.
گریه می‌کنم باز.

 

[اِمانو]

از خوشه‌های گندم خواستم،
و از عطر خودم؛ که از پوست تو به مشام می‌رسید،
و آفتاب و از ابرهایی که پاییز را تنگ در آغوش گرفته بودند؛ خواستم که تو را ببینم!
خواستم که این بار بد نشود... .
خواستم که هوا آفتابی نشود تا تو نمیری!
تا زنده بمانی این بار.
خواستم تا آخرش بد نشود.

 

[اِمانو]

چرا تنها در خواب‌هایم است که با من از عشق سخن می‌گویی؟
تنها رویاهایم شده‌اند بدترین کابوس‌هایم چرا که پایان می‌یابند و باز بیدار می‌شوم و "به در نگاه می‌کنم دریچه آه می‌کشد، تو از کدام راه می‌رسی؟"
و من تمام راه‌ها را انتظار کشیده‌ام و "خیال دیدنت چه دل‌پذیر بود "
خواب دیدنت گر چه دل‌پذیر نیست.
زمانی به سراغ خیالم بیا که گریه امانم بدهد.
زمانی به سراغ افکارم بیا که چشم‌هایم نخشکیده باشند.
که از لای ترک‌های چشم‌های خشکم خون گریه می‌کنم اگر که اشک نریخته باشم.

 

[اِمانو]

ای زیباترین اندوه چشم‌هایم!
روزی پلک می‌زنم و تو از چشم‌هایم به روی پوستم می‌چکی.
پوستم را می‌سوزانی و سرخ‌ترین غروب اشک‌هایم را،
بر روی گونه‌ام به جای می‌گذاری.
ای زیباترین اندوه من!
تو را رها نخواهم کرد مگر زمانی که کلاغ‌ها بر فراز بدنم برقصند.
تو را بر خاک نمی‌چکانم.
مگر زمانی که تنها غروب جهان بر گونه‌های من آرمیده باشد.

 

[اِمانو]

تار می‌بینم و این از ضعف چشمانم نیست.
اشک دارم در چشمانم که یخ زده‌اند و نمی‌ریزند.
تار می‌بینم و‌ این‌ تقصیر تو نیست.
در مویرگ‌های چشم من اشک است که می‌دود.
من تار می‌بینم و می‌ترسم که کور شوم اگر چشم‌هایم هم یخ بزنند.
کمکم کن. قلبم درد می‌کند.
آسمان و دریا را تار می‌بینم... .

 

[اِمانو]

قلب ملتهب مرا هیچ اشکی مرهم نخواهد بود.
چشم برهم خواهم گذاشت تا زمانی که،
بتپد دوباره
در سی*ن*ه‌ام جای قلب دریایی کوچک.

 

[اِمانو]

برایم آوازی بخوان،
پیش از طلوع ماهِ امشب.
پیش از آن که باد چشم‌های نمناکش را برهم بگذارد.
برایم آوازی بخوان در درازای این شب؛
که کش آمده است تا ابتدای اولین نفس آفتاب.
قبل از آن که فردا شود آوازی بخوان.
شب‌ها صدایت پر رنگ‌تر است.
گوش‌هایم شنواتر،
در تاریکی صدایت را می‌بوسم،
صدایت را که به من نمی‌رسد،
مثل دست‌هایت.
در تاریکی تورا می‌فهمم.
در شب.
زیر مهتاب.