فایل شده دلنوشته وال‌های آبی اثر YAGAMI

[اِمانو]

چکه‌چکه می‌کند هر لحظه بیشتر این ذهن درب و داغان لعنتی
انگار که فرسوده شده
چوب‌های خاطره‌اش پوسیده
فکرم چکه می‌کند و هربار مردابی به کوچکی یک قطره اشک با حرف‌هایی به قدر رمان و به خاموشی تاریک ساعت دو شب از چشمم می‌ریزد
و دنیای رو‌به‌رویم را در دریایی به شوری مرحوم ارومیه غرق می‌کند
و باز هم چکه می‌کند و چکه
تا فکرم خالی شود از خاطره
تا وقتی که دوباره رگباران شود
و خاطره‌هایم ببارند

 

[اِمانو]

تو نخواستی لبخندهایت را غرق کنی در چشمانم؛
اما من تشنه بودم
و لب‌هایم ترک داشت
تو گریستی
یک‌باره آب برم داشت
و ماهی‌ها وجودم را پاره‌پاره کردند
و من شدم اشک‌هایت
و تو گریستی و من دوباره از چشمانت افتادم
و دوباره تشنه ماندم
اما خشک خواهم شد و می‌سوزم اما هنگام لبخندت من محکومم به سیرابی
چرا که اشکت را نمی‌خواهم
گونه‌هایت را بدون اشک دوست دارم
غرق نخواهم شد در چشمانت
گونه‌هایت را شوره‌زار نمی‌خواهم

 

[اِمانو]

در دریای دروغ دوستت دارم‌ها... دست و پا می‌زنی و داد می‌کشی قلبت را؟
و هر قطره آب را که قورت می‌دهی
ریه‌ات پر تر می‌شود از نمی‌دانم‌های شور و بی‌منطقی که قصد کشتت را کرده‌اند نه؟
و دریا از دور...
آرام است
زیبا است
و دریا
قلبش
هنوز شور است
و باریدن‌های تو شاید که
شیرینش کند روزی
اما نبار التماست می‌کنم
قسم به چشم‌های ماهی‌ها
به عشق بین انعکاس ماه و باله‌های ماهی
که شیرین شود دریا
این دلداده‌های کوچک ماه می‌میرند
و ماه عزادار
نبار نبار
عشق جاری است هنوز
نبار نبار
آرامش حقیقت دارد

 

[fatemeh bano]