- Mar
- 1,998
- 5,470
- مدالها
- 8
پارت۹
خواهر من سارا با همه مزیتهای جوانی، که به طرز عجیبی کمتر قابل انعطاف بود، او عدالت کامل را در مورد خصوصیات عالی قلب پسکا رعایت میکرد.
اما او میتوانست بهخاطر من او را به طور ضمنی نپذیرد، همانطور که مادرم او را پذیرفت.
جزيرهی مفاهیم شایستگی در طغیان دائمی علیه قانون اساسی پسکا به وجود آمد، تحقیر ظواهر! و او همیشه کم و بیش پنهان بود.
از آشنایی مادرش با یک خارجی کوچک و عجیب غریب شگفت زده شد.
من مشاهده کردم، نه تنها در مورد خواهرم، بلکه در موارد دیگر، که ما از آن هستیم؛ نسل جوان به اندازه برخی ما بزرگتترها دلچسب و پر تحرک نیستند.
من دائماً افراد مسن را میبینم که از چشم انداز بعضیها برافروخته و هیجان زده شدهاند.
لذت مورد انتظار که در مجموع نوهها نمیتوانند آرامش آنها را خفه کنند.
من تعجب میکنم، که آیا ما هم اکنون دختر و پسرهای واقعی هستیم که به سالمندان در زمان خود بودند؟ آیا پیشرفت بزرگی در آموزش و پرورش نیز حاصل شده است؟
گام بلند! و آیا ما در این روزهای مدرن، کمترین چیز در جهان هستیم که خیلی خوب تربیت شده؟
بدون تلاش برای پاسخ قاطع به این سوالات، حداقل ممکن است یادداشت کنم که هرگز مادرم و خواهرم را با هم در جامعه پسکا ندیدم، بدون آن پیدا کردن مادرم زن جوانتر از این دو.
به همین مناسبت برای مثال، در حالی که بانوی من از ته دل میخندید و به طرز رفتار پسرانه که به داخل سالن رفتیم، سارا با ناراحتی داشت قطعات شکسته را جمع میکرد؛ تکههای فنجان چای که پروفسور از روی میزش جدا کرده بود.
خواهر من سارا با همه مزیتهای جوانی، که به طرز عجیبی کمتر قابل انعطاف بود، او عدالت کامل را در مورد خصوصیات عالی قلب پسکا رعایت میکرد.
اما او میتوانست بهخاطر من او را به طور ضمنی نپذیرد، همانطور که مادرم او را پذیرفت.
جزيرهی مفاهیم شایستگی در طغیان دائمی علیه قانون اساسی پسکا به وجود آمد، تحقیر ظواهر! و او همیشه کم و بیش پنهان بود.
از آشنایی مادرش با یک خارجی کوچک و عجیب غریب شگفت زده شد.
من مشاهده کردم، نه تنها در مورد خواهرم، بلکه در موارد دیگر، که ما از آن هستیم؛ نسل جوان به اندازه برخی ما بزرگتترها دلچسب و پر تحرک نیستند.
من دائماً افراد مسن را میبینم که از چشم انداز بعضیها برافروخته و هیجان زده شدهاند.
لذت مورد انتظار که در مجموع نوهها نمیتوانند آرامش آنها را خفه کنند.
من تعجب میکنم، که آیا ما هم اکنون دختر و پسرهای واقعی هستیم که به سالمندان در زمان خود بودند؟ آیا پیشرفت بزرگی در آموزش و پرورش نیز حاصل شده است؟
گام بلند! و آیا ما در این روزهای مدرن، کمترین چیز در جهان هستیم که خیلی خوب تربیت شده؟
بدون تلاش برای پاسخ قاطع به این سوالات، حداقل ممکن است یادداشت کنم که هرگز مادرم و خواهرم را با هم در جامعه پسکا ندیدم، بدون آن پیدا کردن مادرم زن جوانتر از این دو.
به همین مناسبت برای مثال، در حالی که بانوی من از ته دل میخندید و به طرز رفتار پسرانه که به داخل سالن رفتیم، سارا با ناراحتی داشت قطعات شکسته را جمع میکرد؛ تکههای فنجان چای که پروفسور از روی میزش جدا کرده بود.
آخرین ویرایش: