یارِ عَلَم:
اِی حُسِین یاوَرووَم بیردَنَسَن
سوسوز اُلدی مَنَ باخ یارِ عَلَم
معنی:
ای حسین ( ع ) من یاور و چاکر تو هستم چون تو در جهان تک و تنهایی و ای مردم این عالم به من نگاه کنید که یار علم همان حضرت امام حسین که سکان داره عاشورا بود تشنه مورده است
سِجده یِ شاهِ عَرَب اولدُ وَلی
اُلدولَر لَشگَرِ ایمان و صَنَم
معنی:
آن شاه عرب ما سجده‌ی آخرش را انجام داد و از خداوند کمک خواست ولی همه ی لشکر با ایمان و خدا پرست مردند گویی حکمتی در آن بود و روز عاشورا بی در و پیکر نیست
دولَتِ حال و قُربان دییَرَم
بیر آتا تو وِرَیَم چون چه جَلَم
معنی:
به همان دولت حال تو (خداوند سبحان) قسمت می‌خورم که قربان صدقه تو خواهم رفت و با یک اسب می تازم تا به تو برسم و کمک کنم اشاره دارد به (هل من ناصر ینصرنی ) که امام حسین آن را فریاد زد
سَبَبِ لُطفِ حُسِین هاردا گالپ
یاندلار اودّادلار قوم و حَشَم
معنی:
و سبب لطف امام حسین برای خدا چه بود و کجا مانده است؟ و می‌توان اشاره کرده به سوختن چادرها و خود قوم و حشم امام حسین و این کار باعث شد که آن ها از خشم آتش جهنم دور باشند و در امان بمانند
او جوناهدا قَمَریم یوخدو نِجه
اَلَری قاندی حَله واردی عَدَم
معنی:
امام حسین می‌گوید: گناه من چه بود که حضرت عباس من که همان قمر بنی هاشم است دیگر مرده و دستانش قطع شده ولی در همان جا عدم و اراده‌اش برای آب آوردن هست و این نشانه‌ای است از ایمان او
چُلَرون نامِ بیابان عَظیم
شُهرَتون گاخدی صَبا وِردی قَدَم
معنی:
باغ بهشتی تو همان نام بیابان عظیمی است که شهرتش به نینوا دارد و شهرت تو تا ابد ماندگار شد و باد صبا هر موقع از هر کجای جهان می‌گذرد یاد آورد سلحشوری تو هست
صُحبَتون وادییِ رَحمَتِ نور
چوخ اَدا حاصِلِیه روحِ قَلَم
معنی:
گفت و گوی تو همان سرزمین رحمت نور ( فروس است ) یعنی تمام فرشتگان و انسان‌ها در مورد تو حرف می‌زنند بخاطر شهرت زیاد و این ادا و اصول باعث می‌شود روح قلم جوانه بزنند و شعرهایی در وصف تو گنجانده شود
پایان اشعار
