مجموعه اشعار سنایی غزنوی

[mobina01]

دل آراما، نگارا، چون تو هستی
همه چیزی که باید، هست ما را...

 

[mobina01]

از عشق تو ای سنگدل کافر کیش
شد سوخته و کشته جهانی درویش

در شهر چنین خو که تو آوردی پیش
گور شهدا هزار خواهد شد بی

 

[mobina01]

شب گشت ز هجران دل فروزم روز
شب تیز شد از آه جهانسوزم روز

شد روشنی و تیرگی از روز و شبم
اکنون نه شبم شبست و نه روزم روز

 

[mobina01]

با ابر همیشه در عتابش بینم
جویندهٔ نور آفتابش بینم

گر مردمک دیدهٔ من نیست چرا
چون چشم گشایم اندر آبش بینم

 

[mobina01]

با من دو هزار عشوه بفروخته‌ای
تا این دل من بدین صفت سوخته‌ای

تو جامهٔ دلبری کنون دوخته‌ای
این چندین عشوه از که آموخته‌ای

 

[mobina01]

گفتا که به گرد کوی ما خیره مگرد
تا خصم من از جان تو برنارد گرد

گفتم که نبایدت غم جانم خورد
در کوی تو کشته به که از روی تو فرد

 

[BALLERINA]

زان چشم پر از خمار سرمست
پر خون دارم دو دیده پیوست
اندر عجبم که چشم آن ماه
ناخورده شراب چون شود مسـ*ـت
یا بر دل خسته چون زند تیر
بی دست و کمان و قبضه و شست
بس ک.س که ز عشق غمزهٔ او
زنار چهار کرد بر بست
برد او دل عاشقان آفاق
پیچند بر آن دو زلف چون شست
چون دانست او که فتنه بر خاست
متواری شد به خانه بنشست
یک شهر ازو غریو دارند
زان نیست شگفت جای آن هست
دارند به پای دل ازو بند
دارند به فرق سر ازو دست
تا عزم جفا درست کرد او
دست همه عاشقانش بشکست
***​

 

[BALLERINA]

هر زمان از عشق جانانم وفایی دیگرست
گرچه او را هر نفس بر من جفایی دیگرست
من برو ساعت به ساعت فتنه زانم کز جمال
هر زمان او را به من از نو عنایی دیگرست
گر قضا مستولی و قادر شود بر هر کسی
بر من بیچاره عشق او قضایی دیگرست
باد زلفش از خوشی می‌آورد بوی عبیر
خاک پایش از عزیزی توتیایی دیگرست
از لطیفی آفتاب دیگرست آن دلفریب
از ضعیفی عاشقش گویی هبایی دیگرست
یک زمان از رنج هجرانش دلم خالی مباد
کو مرا جز وصل او راحت فزایی دیگرست
***​

 

[BALLERINA]

راه عشق از روی عقل از بهر آن بس مشکلست
کان نه راه صورت و پایست کان راه دلست
بر بساط عاشقی از روی اخلاص و یقین
چون ببازی جان و تن مقصود آنگه حاصلست
زینهار از روی غفلت این سخن بازی مدان
زان که سر در باختن در عشق اول منزلست
فرق کن در راه معنی کار دل با کار گل
کاین که تو مشغول آنی ای پسر کار گلست
***​

 

[BALLERINA]

ای صنم در دلبری هم دست و هم دستان تراست
بر دل و جان پادشاهی هم دل و هم جان تراست
هم حیات از لب نمودن هم شفا از رخ چو حور
با دم عیسی و دست موسی عمران تراست
در سر زلف نشان از ظلمت اهریمنست
بر دو رخ از نور یزدان حجت و برهان تراست
ای چراغ دل نمی‌دانی که اندر وصل و هجر
دوزخ بی مالک و فردوس بی رضوان تراست
در میان اهل دین و اهل کفر این شور چیست
گر مسلم بر دو رخ هم کفر و هم ایمان تراست
از جمال و از بهایت خیره گردد سرو و مه
سرو بستانی تو داری ماه بی کیوان تراست
آنچه بت‌گر کرد و جادو دید جانا باطل است
در دو مرجان و دو نرگس کار این و آن تراست
گر من از حواری جنت یاد نارم شایدم
کانچه حورالعین جنت داشت صد چندان تراست
از همه خوبان عالم گوی بردی شاد باش
داوری حاجت نیاید ای صنم فرمان تراست
در همه جایی سنایی چاکر و مولای تست
گر برانی ور بخوانی ای صنم فرمان تراست
این چنین صیدی که در دام تو آمد ک.س ندید
گوی گردون بس که اکنون نوبت میدان تراست
***​