مجموعه اشعار سید علی صالحی

[mobina01]

گاهی دلـم می خواهـد ...
بگذارم بروم بی هر چه آشنـا،
گوشه ی دوری گمنام
حوالی جایی بی اسم

بعد بی هیچ گذشته ای
به یاد نیارم از کجا آمده،
کیستم، اینجا چه می‌کنم

بعد بی هیچ امـروزی
به یاد نیـاورم که ...
فرقی هست، فاصله‌ای هست،
فردایی هست ...

گاهی واقعا خیـال می‌کنم
روی دست خـدا مانده‌ام
خستـه‌اش کـرده‌ام !...

 

[mobina01]

محبوب من
شما، تجلی عشقی
در ثانیه ثانیه‌های زمان
در لحظه لحظه‌ی عمر
و در سلول به سلول تنِ من
هر وقت هرجا
سخنی از عشق به میان میاید
من ناخودآگاه یاد شما می‌افتم
عنصر وجودی شما حتما از عشق است
و عشق بنیادی ترین عنصر این دنیای
بی‌نهایت است ...!

 

[mobina01]

تو غفلت پروانه را
در بادهای بی‌هنگام پاییز ندیده‌ای
که بدانی آذرماه
از آواز کدام پرنده‌ی تنها
این‌همه زمستان است...

 

[mobina01]

در دیـنِ مـن
بوسـیدنت قـبل از خـواب
از واجبـات اسـت!
دور ڪه بـاشی،
بوسیدنِ عڪس‌ت
حڪمِ تیَـمُـم اسـت
وقـتِ بی‌‌آبي...

 

[mobina01]

اگه گفتم نباش یعنی «باش»
اگه گفتم نمون یعنی «باش»
اگه گفتم برو یعنی «باش»
اگه گفتم بمون یعنی «باش»
من به بودنِ تو محتاجم، خب؟!
هرچی گفتم، بدون یعنی "باش"

 

[mobina01]

وقتی تو نیستی
دنیا چیزی کم دارد
مثل کم داشتن یک وزیدن،
یک واژه ، یک ماه!
من فکر میکنم در غیاب تو
همه خانه های جهان خالیست
همه پنجره ها بسته است
وقتی تو نیستی ، من هم
تنهاترین اتفاق بی دلیل زمین