آموزشی شخصیت پردازی

[ASHVAN]

شخصیت پلیسی را در نظر بگیرید که دوست ندارد یک دزد مشهور را بگیرد! (مخمصه، مایکل مان). یا پلیسی را در نظر بگیرید که فرضیه پرداز بسیار توانایی است (هرکول پوآرو، آگاتا کریستی). به پیانیستی فکر کنید که هیچ وقت از روی کشتی پایین نمی آید (افسانه ۱۹۰۰). و… داستان ها و فیلم های معروف دیگر…

 

[ASHVAN]

شخصیت هر شغلی که داشته باشد، هر چه قدر برای رسیدن به آن تلاش کرده باشد، و هر چه قدر هم که دنیا برای رسیدن به این جایگاه با او مهربان یا سختگیر بوده، توی رفتار شغلی اش تاثیر داشته است. اما همه این ها، ربطی به رفتار اجتماعی این شخصیت ندارد. هر شخصیتی، با هر شغلی می تواند رفتاری متفاوت در جامعه داشته باشد.

 

[ASHVAN]

نویسنده ای را تصور کنید که از حضور در اجتماع گریزان است و همه ارتباطش با دنیا، پیک‌هایی هستند که برایش وسایل مورد نیازش را می‌آورند (در جستجوی فارستر، با بازی شون کانری). یا عکاسی خجالتی را تصور کنید که به واسطه نیرویی که یک باره به دست می‌آورد میلش برای کمک به اجتماع بیشتر می شود (مرد عنکبوتی، سم ریمی).

 

[ASHVAN]

نوع ارتباط افراد با خانواده، تفاوتی عمیق با شغل و رفتار اجتماعی افراد دارد. بعضی ها در بیرون از خانه آرام و درون خانه عصبی هستند و اصطلاحاً به «شیر توی خانه» معروفند. و بعضی نیز برعکس، همه کمشکش ها و درگیری ها را بیرون از خانه نگه می دارند، تا امنیت خانگی آنها تامین شود. نگاهی بیاندازیم به رابطه خانوادگی گنگسترهایی که در فیلم های مختلف دیده ایم. آدم‌هایی هستند که همه جنگ و گریزشان بیرون از خانه است! یا پلیس های وظیفه شناسی را ببینید که برای امنیت خانواده خودشان، اهمیت زیادی قائلند.

 

[ASHVAN]

اگر بگوییم که مهم ترین بخش ساختن یک شخصیت، رفتار او در تنهایی است، راه دوری نرفته ایم. تنهایی، بخش مهمی از یک شخصیت را می سازد. زیرا تنها جایی که یک شخصیت، خود واقعیش می شود، لحظاتی است که در تنهایی با خودش روبرو می شود.

 

[ASHVAN]

لحظه هایی که معمولاً شخص با تنهایی خودش روبرو می شود، مکان های بسته و خصوصی، روبروی آینه، تاریکی و… است. بیشتر وقت ها، همه این شرایط اماده نیست. اما آینه دستشویی، آینه اتاق پروی یک فروشگاه، تاریکی در یک کلبه وسط جنگل و… همه جزو این مکان ها به حساب می آیند. خلاقیت بیشتر در ساختن فضاهایی که بتواند شخصیت را در تنهایی خودش قرار بدهد، نیز به عهده نویسنده است..

 

[ASHVAN]

اگر نگاهی به اسطوره ها بیاندازیم، می بینیم که اصرار به شناخت چهار وجه شخصیت انها همیشه وجود داشته است. و معمولاً علاقه مندیم که چهار وجه یک شخصیت معروف را بشناسیم. اطلاعاتی که در مورد خانواده و نوع زندگی سلبریتی ها وجود دارد هم از همین علاقه به شناخت واقعی تر شخصیت مورد علاقه مان است.

 

[ASHVAN]

تختی، از این نظر یک نمونه کامل است. غلامرضا تختی، یک کشتی گیر موفق بود. رفتارش با مردم بسیار خاکی بود. همه ما حداقل یک بار عکس تختی را در کنار مادرش دیده ایم. و می دانیم که در تنهایی به این فکر کرده نباید از سمت مصدوم کشتی گیر حریف، حمله کند. این ها نکته هایی است که تختی را ماندگار کرده است.

 

[ASHVAN]

شخصیت پردازی یک ابزار ادبی است که در ادبیات استفاده می شود تا جزئیات مربوط به یک شخصیت داستان را برجسته کند و توضیح دهد. در مرحله اول نویسنده، شخصیت داستان خود را به صورت محسوس معرفی می کند. بعد از معرفی شخصیت اغلب به توصیف رفتار او می پردازد و سپس با پیشرفت داستان، فرایند فکری شخصیت ارائه می شود. سپس شخصیت داستان عقاید و افکار خود را مطرح می کند و با بقیه شخصیت های داستان وارد گفتگو می شود. در مرحله آخر عکس العمل بقیه شخصیت ها نسبت به ویژگی های شخصیتی او ارائه می شود.

 

[ASHVAN]

نویسنده به دو روش می تواند اطلاعاتی را درباره یک شخصیت ارائه دهد و تصویری از او در ذهن خواننده بسازد. این دو روش عبارت اند از:

این نوع شخصیت پردازی رویکردی مستقیم را برای ساخت شخصیت پیش می گیرد. معمولا از یک شخصیت دیگر یا راوی یا خود شخصیت اصلی استفاده می کند تا بتواند به خوانندگان در مورد موضوع اطلاعاتی ارائه دهد. به عنوان مثال “او حیله گر و حریص بود”.