مجموعه اشعار عماد خراسانی
- نویسنده موضوع mobina01
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
ای کاش چو پروانه پری داشته باشم
تا گاه به کویت گذری داشته باشم
گر دولت دیدار تو در خانه ندارم
ای کاش که در ره‌گذری داشته باشم
از فیض حضور تو اگر دورم و محروم
از دور به رویت نظری داشته باشم
گویند که یار دگری جوی و ندانند
بایست که قلب دگری داشته باشم
از بلهوسی‌ها هوسی مانده نگارا
وان این که به پای تو سری داشته باشم
تاریک‌شبی گشت شب و روز جوانی
ای کاش امید سحری داشته باشم
در مجلس ارباب تکلف چه بگویم
در میکده باید هنری داشته باشم
بگذار که از دوستی باده‌فروشان
رگبار غمت را سپری داشته باشم
هم‌صحبتی و بوس و کنارت همه گو هیچ
من از تو نباید خبری داشته باشم؟
بسیار مکن ناله که این شعله «عمادا»
می‌سوزد اگر خشک و تری داشته باشم
تا گاه به کویت گذری داشته باشم
گر دولت دیدار تو در خانه ندارم
ای کاش که در ره‌گذری داشته باشم
از فیض حضور تو اگر دورم و محروم
از دور به رویت نظری داشته باشم
گویند که یار دگری جوی و ندانند
بایست که قلب دگری داشته باشم
از بلهوسی‌ها هوسی مانده نگارا
وان این که به پای تو سری داشته باشم
تاریک‌شبی گشت شب و روز جوانی
ای کاش امید سحری داشته باشم
در مجلس ارباب تکلف چه بگویم
در میکده باید هنری داشته باشم
بگذار که از دوستی باده‌فروشان
رگبار غمت را سپری داشته باشم
هم‌صحبتی و بوس و کنارت همه گو هیچ
من از تو نباید خبری داشته باشم؟
بسیار مکن ناله که این شعله «عمادا»
می‌سوزد اگر خشک و تری داشته باشم
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
گرچه مستیم و خرابیم چو شب‌های دگر
باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر
امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم
شاید ای جان، نرسیدیم به فردای دگر
مسـ*ـت مستم مشکن قدر خود ای پنجه‌ی غم
من به میخانه‌ام امشب، تو برو جای دگر
چه به میخانه چه محراب حرامم باشد
گر بجز عشق توأم، هست تمنای دگر!
تا روم از پی یار دگری می‌باید
جز دل من دلی و جز تو دلارای دگر
تو سیه چشم، چو آیی به تماشای چمن
نگذاری به کسی چشم تماشای دگر
گر بهشتی است رخ توست، نگارا که در آن
می‌توان کرد به هر لحظه، تماشای دگر...
از تو زیبا صنم اینقدر جفا زیبا نیست!
گیرم این دل نتوان داد به زیبای دگر
باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر
امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم
شاید ای جان، نرسیدیم به فردای دگر
مسـ*ـت مستم مشکن قدر خود ای پنجه‌ی غم
من به میخانه‌ام امشب، تو برو جای دگر
چه به میخانه چه محراب حرامم باشد
گر بجز عشق توأم، هست تمنای دگر!
تا روم از پی یار دگری می‌باید
جز دل من دلی و جز تو دلارای دگر
تو سیه چشم، چو آیی به تماشای چمن
نگذاری به کسی چشم تماشای دگر
گر بهشتی است رخ توست، نگارا که در آن
می‌توان کرد به هر لحظه، تماشای دگر...
از تو زیبا صنم اینقدر جفا زیبا نیست!
گیرم این دل نتوان داد به زیبای دگر
موضوع نویسنده
- Mar
- 10,552
- 27,243
- مدال‌ها
- 9
ما عاشقیم و خوشتر از این کار، کار نیست
یعنی به کارهای دگر اعتبار نیست
دانی بهشت چیست که داریم انتظار؟
جز ماهتاب و باده و آغوش یار نیست
فصل بهار، فصل جنون است و این سه ماه
هر ک.س که مسـ*ـت نیست یقین هوشیار نیست
سنجیده ایم ما، بجز از موی و روی یار
حاصل ز رفت و آمدِ لیل و نهار نیست
دیشب لبش چو غنچه تبسم به من نمود
اما چه سود ز آنکه به یک گل بهار نیست
خندید صبح بر من و بر انتظار من
زین بیشتر ز خوی توام انتظار نیست
فرهاد یاد باد که چون داستان او
شیرین حکایتی ز کسی یادگار نیست
ناصح مکن حدیث که:« صبر اختیار کن»
ما را به عشق یار ز خویش اختیار نیست
کار تو بوسه بر مه و بار تو مشک ناب
ای زلف یار، خوش تر از این کار و بار نیست
برخیز دلبرا که در آعوش هم شویم
کان یار یار نیست که اندر کنار نیست
امید شیخ بسته به تسبیح و خرقه است
گویا به عفو و لطف تو امیدوار نیست
بر ما گذشت نیک و بد اما تو روزگار
فکری به حال خویش کن این روزگار نیست
بگذر ز صید و این دو سه مه با عماد باش
صیاد من! بهار که فصل شکار نیست
یعنی به کارهای دگر اعتبار نیست
دانی بهشت چیست که داریم انتظار؟
جز ماهتاب و باده و آغوش یار نیست
فصل بهار، فصل جنون است و این سه ماه
هر ک.س که مسـ*ـت نیست یقین هوشیار نیست
سنجیده ایم ما، بجز از موی و روی یار
حاصل ز رفت و آمدِ لیل و نهار نیست
دیشب لبش چو غنچه تبسم به من نمود
اما چه سود ز آنکه به یک گل بهار نیست
خندید صبح بر من و بر انتظار من
زین بیشتر ز خوی توام انتظار نیست
فرهاد یاد باد که چون داستان او
شیرین حکایتی ز کسی یادگار نیست
ناصح مکن حدیث که:« صبر اختیار کن»
ما را به عشق یار ز خویش اختیار نیست
کار تو بوسه بر مه و بار تو مشک ناب
ای زلف یار، خوش تر از این کار و بار نیست
برخیز دلبرا که در آعوش هم شویم
کان یار یار نیست که اندر کنار نیست
امید شیخ بسته به تسبیح و خرقه است
گویا به عفو و لطف تو امیدوار نیست
بر ما گذشت نیک و بد اما تو روزگار
فکری به حال خویش کن این روزگار نیست
بگذر ز صید و این دو سه مه با عماد باش
صیاد من! بهار که فصل شکار نیست
