دلنوشته {فرمێسکی کانی} | اثر •سونی کاربر انجمن رمان بوک•

[-RPR-]

بسم نور
اثر: فرمێسکی کانی
به قلم: سونیا
ژانر: تراژدی، عاشقانه
عضو تیم نظارت ادبی دوم

مقدمه
لە کەناری کانییەک، چیرۆکێک دەستی پێکرد… چیرۆکی دوو دڵ، دوو نیگا، کە بەڵێنی هەتا هەتاییان دا، بەڵام مردن زووتر گەیشت.

در کنار چشمه‌ای، داستانی آغاز شد… داستان دو دل، دو نگاه، که پیمان ابدیت بستند، اما مرگ زودتر رسید.
​

*فرمێسکی کانی: اشک چشمه

 

[STARLET]

بسمه تعالی

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[-RPR-]

ئاوێنەی خەم لە چاوەکانمدا شکاند،
لە لێوەکانم، نمێکی سەربەخۆ مانا.
تۆیی، دەنگی دڵێکی بریندار،
بێ‌تۆیی، وەک گورگێک، ژیانم دەخوێنێت.

آینه‌ی غم در چشمانم شکست،
بر لبانم، نمِ بی‌اختیاری باقی ماند.
تو هستی، صدای قلبی زخمی،
نبودنت، مثل گرگی جانم را می‌درد.​

 

[-RPR-]

‌
هەر شەو، بە بیرەوەری تۆ فڕێدەکەم،
تارێکی قژە قاوەی تۆ دەبوسم.
خۆم مردووە، بە ڕووحەکەم دەژیم،
دنیای بێ‌تۆ، وەک زەویێکی لەرزانە.

هر شب، با خیال تو پرواز می‌کنم،
تار موی قهوه‌ای‌ات را می‌بوسم.
خودم مرده‌ام، با روحم زندگی می‌کنم،
دنیای بدون تو، مثل زمینی لرزان است.​

 

[-RPR-]

‌
لە دڵم، ئاگرێکە، تۆیی شەعله‌کەی،
ناوت لە لێوەکانم، وەک نغمه‌یه‌کی گەرمە.
هەر هاوەسم بێ‌تۆ، مردنێکە،
ئازارەکەم، چارە نییە، نەخۆشییەکی بێ‌درمانە.

در دلم آتشی‌ست، تو شعله‌اش هستی،
نامت بر لبانم، مثل نغمه‌ای گرم است.
هر نفسم بدون تو، یک مرگ است،
دردم درمان ندارد، بیماری‌ای بی‌درمان است.​

 

[-RPR-]

نزیک بمە، لە چاوەکانم دوور مەبە،
لە ناو ئاگرەکە، دەست بە دەست مەکە.
من خۆم خۆشەویستییەکەم، بە شێوەی گولێکی نادروست،
ڕێگاکانی خۆمان، بە مه‌هی تۆ دا گم بوون.

نزدیکم شو، از چشمانم دور نشو،
در این آتش، دوباره شروع نکن.
من خودم یک عشق زیبا هستم، مثل گلی کمیاب،
راه‌های ما در مه تو گم شدند.​

 

[-RPR-]

پاش تۆ، هیچ گولێک نەگوڵا،
لە شاخەی خشکەکانم، تەنها خۆم مانا.
شەکوفەی ئارزووەکانم، لە ناو خەو مرد،
تۆیی، کە منم بە ئەم ئازارە داخستی.

بعد از تو، هیچ گلی شکوفا نشد،
بر شاخه‌های خشکیده‌ام، فقط خودم ماندم.
شکوفه‌ی آرزوهایم در خواب مرد،
تو بودی که مرا به این درد انداختی.​

 

[-RPR-]

بێ‌تۆ، هەمیشە تاریکییە،
خۆرەشەدم، لە ڕووی سپیی تۆ گم بوو.
دنیام، بە قەدری خەمگین و بێ‌دەنگە،
بیرەوەری خۆمان، وەک شەوێکی مردووە.

بدون تو، همیشه تاریکی‌ست،
خورشیدم در چهره‌ی سفیدت گم شد.
دنیایم به اندازه‌ی غمگین و بی‌صداست،
خاطره‌ی عشقمان مثل شبی مرده است.​

 

[-RPR-]

بە سەیری تۆ، ژیانم دەدەم،
ئێستا ئەم خەمە، من دەخوێنێت.
هەر شەو، بۆ تۆ، وەک دارێکی سەوز دەسۆم،
کاش، تەنها جارێک، چاوەکانت ببینم.

با نگاهت، جانم را می‌دادم،
حالا این غم مرا می‌خورد.
هر شب، برای تو مثل درختی سبز پژمرده می‌شوم،
کاش فقط یک بار، چشمانت را ببینم.​

 

[-RPR-]

عەشق چی بوو؟ ئێستا تێگەیشتم،
پارچەیەک بوو لە ئاگر، کە منم سۆخت.
بۆ تۆ گریانم، مردنم،
تیرێکی بێ‌تۆیی، منی ڕووخاند.

عشق چه بود؟ حالا فهمیدم،
تکه‌ای از آتش بود که مرا سوزاند.
برای تو گریه کردم، مردم،
تیر نبودنت مرا از پا انداخت.​