مجموعه اشعار فروغ فرخزاد

[mobina01]

‌امشب
از خوابِ خوش گریزانم
که خیالِ تو خوش‌تر از خواب است

 

[mobina01]

ياد آن بوسه كه هنگام وداع

بر لبم شعله حسرت افروخت

ياد آن خنده بيرنگ و خموش

كه سراپاي وجودم را سوخت

رفتي ودر دل من ماند بجاي

عشقي آلوده به نوميدي و درد

نگهي گم شده در پرده اشك

حسرتي يخ زده در خنده سرد

آه اگر باز بسويم آيي

ديگر از كف ندهم آسانت

ترسم اين شعله سوزنده عشق

آخر آتش فكند بر جانت

 

[mobina01]

ناگهان
خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد
از فریاد درد...

 

[mobina01]

تو را هیچ گاه آرزو نخواهم کرد !
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی
نه با آرزوی من …

 

[mobina01]

او نیست که در مردمک چشم سیاهم
تا خیره شود عکس رخ خویش ببیند
این گیسوی افشان به چه کار آیدم امشب؟
کو پنجه او تا که در آن خانه گزیند...؟

 

[mobina01]

چه کسی گفته زمان طلاست؟
من مزه مزه اش کردم...
زمان عین الکل ثانیه ثانیه می سوزاند! مسـ*ـت که شدی چشمهایت را باز می‌کنی و می‌بینی عمرت گذشته و تو ماندی و خماری از دست رفتن یک عمر.

 

[mobina01]

تنها صداست که می ‌ماند
و امان از صدای او که ابدی شد در گوش من

 

[mobina01]

قربان مردمک‌های بی‌قرار چشمهایت بروم،
قربان غم و شادی ات بروم،
تو چه هستی که جز با تو آرام نمی‌گیرم
حتی جای پایی از تو در خاک
برای من کافیست

 

[mobina01]

دوست دارمش ...!
مثل دانه‌ای که نور را
مثل مزرعی که باد را
مثل زورقی که موج‌ را
یا پرنده‌ای که اوج را
دوست دارمش

 

[mobina01]

ی کاش که آدمها دلتنگ نمی مردند