مجموعه اشعار فیض کاشانی

[mobina01]

من ببوی خوش تو دلشادم
ور نه از خود گرهی بر بادم

شوم از خویش بهر لحظه خراب
کند آن لطف خفی آبادم

بی نسیمت بردم باد صبا
لطف کن تا نهی بر بادم

ای خوش آندم که مرا یاد کنی
ای که یکدم نروی از یادم

لطف پنهان ز دلم باز مگیر
که درین لطف نهانی زادم

لطف تو گر نبود با غم تو
قهر این غم بکند بنیادم

نرسی گر تو بفریاد دلم
از فلک هم گذرد فریادم

بیستون غمت و تیشهٔ صبر
که تو شیرینی و من فرهادم

کمر بندگیت بست چو فیض
از غم هر دو جهان آزادم

 

[mobina01]

ای زلف تو مسکن دل شیدائی
وی روی تو مجموع همه زیبائی

از حسرت آن لبم بلب آمد جان
از فکرت آن دهان شدم شیدائی

بیمار شدم ز آرزوی چشمت
گشتم ز خیال خال تو سودائی

 

[mobina01]

غیر عشق رخ دلدار غلط بود غلط
هرچه کردیم غیر این کار غلط بود غلط

هر چه گفتیم و شنیدیم خطا بود خطا
جز حدیث لب دلدار غلط بود غلط

کاش اول شدمی از دو جهان بیگانه
آشنائی به جز آن یار غلط بود غلط

اینکه گفتند وفائی بجهان میباشد
ما ندیدیم وفادار غلط بود غلط

یار غمخوار وفادار به جز دوست نبود
سخن یاری اغیار غلط بود غلط

هوس گلشن فردوس سبک بود سبک
عشوه دنیی غدار غلط بود غلط

ای برادر ز من راست شنو حرف درست
هرچه جز یار و غم یار غلط بود غلط

فیض جز عشق و غم عشق دیگر چیزی نیست
کار دیگر به جز این کار غلط بود غلط

 

[mobina01]

عشـــق را کاش بدانیم کدامست دکان
تا دو صد جان بکف آریم و خریدار شویم

جای آن دارد اگر صد دل و صد جان بدهیم
قابل مرحمت یک نظـــر یار شویم