مجموعه اشعار فیض کاشانی

[mobina01]

گفتم به کام وصلت
خواهم رسید روزی

گفتا که نیک بنگر
شاید رسیده باشی

 

[mobina01]

عاقل نمی‌باشم دمی عشق این تقاضا می‌کند
غافل نمی‌باشم دمی عشق این تقاضا می‌کند

در فکر اویم صبح و شام در ذکر خیر او مدام
کاهل نمی‌باشم دمی عشق این تقاضا می‌کند

 

[mobina01]

‌
گر تو را هست سَرِ کشتن ما بسم‌الله
خیز از جای و بگو بهر فدا بسم‌الله

تیغ ابروی تو دارد چو سرِ کشتن ما
بسملم ساز بدین تیغ بلا بسم‌الله

گفته بودی که به شمشیر سرت بردارم
هین نشستم برِ تو بر سرِ پا بسم‌الله

تا به کی وعده کنی حرف وفا هم گوئی؟
در دلت هست وفا گو به وفا بسم‌الله

سر تسلیم نهادیم به پیش تو بیار
هرچه خواهد دل تو بر سر ما بسم‌الله

 

[mobina01]

نقد جان را در بهای زلف جانان می دهم
عاشقم و ز بهر سودای چنین جان می دهم

هر که روزی دل بخوبان داد، آخر جان دهد
وای جان من! که آخر دل بایشان می دهم

 

[mobina01]

گفتم مرا غم تو
خوشتر ز شادمانی

گفتا که در رهِ ما
غم نیز شادمان است

 

[mobina01]

گر زِ بَرت جدا شوم، یا زِ غمت رها شوم
خودت بگو کجا روم؟! بی‌تو بسر نمی‌شود

 

[mobina01]

با تو باشم
وسعت دل بگذرد از عرش هم

بی تو باشم
هر دو عالم یک قفس باشد مرا

 

[mobina01]

زین دار فنا پای کشیدن خوشتر
پیوند ز این و آن بریدن خوشتر

دل کردن از اندیشهٔ دنیا خالی
در عاقبت کار رسیدن خوشتر

 

[mobina01]

چراغ کلبه عاشق خیال دلدار است
سری که عشق در او نیست خانه تار است

هزار خرمن شادی به نیم جو نخرد
به جان دلی که غم عشق را خریدار است

چو همتی طلبی از جناب عشق طلب
که هر دو جنودند و عشق سردار است

حوالی دل عاشق نه بگذرد غفلت
که عشق بر سر او پاسبان بیدار است

رسد چو شادی بی جا براندش شه عشق
سپاه غم چو کند زور عشق غمخوار است

اگر ز پای درائیم عشق گیرد دست
اگر خطای برائیم عشق ستار است

تو و حماقت و انکارحرف هر یاری
من و معارف این کار جمله در کار است

فکندگی به تو دشوار و بر من آسان است
قلندری به من آسان و برتو دشوار است

کسی که راه ندارد به چارهٔ دردش
ز بهر چاره دگر چاره ایش ناچار است

ز اختیار کم از اضطرار آزاد است
چوفیض هر که به فرمان عشق قهار است

 

[mobina01]

ای کاش که این سی*ن*ه دری داشته باشد
تا یار ز دردم خبری داشته باشد

یا با دل ما صبر سری داشته باشد
یا رحم بر آن دل گذری داشته باشد

تا کی گذرد عمر کسی در غم هجران
فرخنده شبی کان سحری داشته باشد

شد عمر گرانمایه ما صرف محبت
ای کاش که آخر ثمری داشته باشد

سوزیم بیک آه زمین را و زمان را
گر دود دل ما شرری داشته باشد

بر داشتم‌ام شب همه شب دست تضرع
ای کاش دعاها اثری داشته باشد

گردد قدم ار رنجه کنی جانب عشاق
خاک قدمت هر که سری داشته باشد

در بوم دل از هجر تو بس خار که کشتم
بو کز گل وصل تو بری داشته باشد

راز دل خود فیض به بیگانه نگوید
گر یار ز حالش خبری داشته باشد