مجموعه اشعار فیض کاشانی

[mobina01]

گفتم ز سوز هجران ، آمد مرا به لب جان
گفتا که سازی آخر سر برکند ز سوزت

گفتم تموز هجران ، در من فکند آتش
گفتا بهار وصلی آید پس از تموزت

 

[mobina01]

دل عالمی ز جا شد چه نقاب بر گشودی

دو جهان به هم بر آمد چه به زلف تاب دادی

در خرمی گشودی چه جمال خود نمودی

ره درد و غم ببستی چه شراب ناب دادی

 

[mobina01]

هر ڪه بیمار تو باشد
درد بیمارشٖ نباشد....


نشنود قول طبیباݩ
با دوا ڪارش نباشد...❈➻

 

[mobina01]

بده پیمانه‌ی سرشار امشب
مرا بستان زِ من ای یار امشب

ندارم طاقت بار جدایی
مرا از دوش من بردار امشب

نقاب من ز روی خویش برگیر
برافکن پرده از اسرار امشب

ز خورشید جمالت پرده بردار
شبم را روز کن ای یار امشب

به بویت دم بدم از جا رود دل
قرار دل تو باش ای یار امشب

بسی محنت که از هجران کشیدم
دلم را باز ده دلدار امشب

ببالینم دمی از لطف بنشین
مرا مگذار بی تیمار امشب

بدست خویشتن تیمارمن کن
مرا مگذار با اغیار امشب

نخواهم داشت از دامان جان دست
سر فیضست و پای یار امشب

 

[mobina01]

پای تا سر همه ام در غمت اندیشه شدست
زدن تیشه بر این کوه مرا پیشه شدست

خواهش من دگر و آنچه تو خواهی دگرست
نخل امید مرا غیرت تو تیشه شدست

 

[mobina01]

عشق را کاش بدانیم کدامست دکان
تا دو صد جان بکف آریم و خریدار شویم

جای آن دارد اگر صد دل و صد جان بدهیم
قابل مرحمت یک نظـــر یار شویم

 

[mobina01]

مطرب نوا را ساز کن برگ و نوا آغاز کن
گو جان و دل پرواز کن ما را بت سنگی بس است

سنگین دلا سنگین دلا با ما مکن جور و جفا
ماخستگان نازک دلیم این شیشه راسنگی بس است

 

[mobina01]

جان جز خیال رویـت نقشی دگر نبندد
دل جـز به عـزم کـویت رخـت سفر نبندد

بـوی تـو تا نیاید جــان نـنگرد گـلـی را
روی تــو تا نبیـند بــر بـــت نظر نـبندد

 

[mobina01]

غم فراق تو ای دوست بی‌شمار بود

بدل چو غصه گره شد یکی هزار بود

نهان کنم غم عشق تو را چو جانم سوخت

که تا دلم بدرون شمع این مزار بود

 

[mobina01]

صبر بر هجران آن آرام جان باشد گناه ،
زنده بودن در فراق او گناهی دیگر است !