مجموعه اشعار قاآنی شیرازی

[;FOROUGH]

(سرو یکتا)

تو در خوبی و زیبایی چنان امروز یکتایی
که ‌خورشید ار به‌ خود بندی به ‌زیبایی نیفزایی

حدیث‌ روز محشر هرکسی‌ در پرده می‌گوید
شود بی‌پرده‌ آن‌ روزی که‌ روی‌ از پرده بنمایی

چه‌ نسبت‌ با شکر داری که‌ سر تا پای، شیرینی
چه‌ خویشی ‌با قمر داری که پا تا فرق، زیبایی

مگر همسا‌یه‌ی نوری که در وهمم نمی‌‌گنجی
مگر همشیره‌ی حوری که در چشمم نمی‌آیی

 

[;FOROUGH]

به‌ هرجا رو کنی‌ در روشنی چون ماه مشهوری
به هرجا پا نهی در راستی چون سرو یکتایی

چنین روشن ندیدم رخ یقین دارم که خورشیدی
بدین نرمی نیفتد تن گمان دارم که دیبایی

جمال خوبرویان را به زیور زینت افزایند
تو گر زیور به خود بندی به خوبی زیور افزایی

ز بس در حسن مشهوری ک.س اوصافت نمی‌پرسد
که ناظر هرکجا بیند تو چون خو‌رشید پیدایی

 

[;FOROUGH]

چنان شیرینی ارزان شد ز گفتارت که در عالم
خریداری ندارد جز مگس، دکّان حلوایی

اگر قصد لبت کردم بدار از لطف، معذورم
ز بس شیرین‌زبان بودی گمان بردم که حلوایی

اگر خواهد خدا روزی که هستی را بیاراید
تورا گوید تجلّی کن که هستی را بیارایی

 

[;FOROUGH]

گنه کن هرچه‌ می‌خواهی و از محشر مکن پروا
که با این چهره در دوزخ درِ فردوس بگشایی

بده دشنام و خنجر کش برون آ مسـ*ـت و غوغا کن
که‌ با این حسن معذوری به هر جرمی که فرمایی

به روی ماه خنجر کش‌ به ملک شاه لشکر کش
کزین حسنت که می‌بینم به هر کاری توانایی

 

[;FOROUGH]

خداوند کرم بر حال مسکینان ببخشاید
به مسکینی درافتادم که بر حالم ببخشایی

ز چشمم هرچه ‌خون بارد رقیب افسانه پندارد
نهیب موج دریا را چه داند مَرد صحرایی

 

[;FOROUGH]

نشان عشق بیهوشی‌ست بیهوش ای ‌که‌ هشیاری
کمال ‌وصف خاموشی‌ست خاموش ای ‌که گویایی

بحمدالله که از خوبان نگاری زردمو دارم
که بر نخل قدش شیرین نماید زلف خرمایی

مگر هندوست زلف‌ او که بر خود زعفران ساید
که جز در کیش هندو رسم نبو‌َد زعفران ‌سایی

 

[;FOROUGH]

مگر زآن زلف خرمابی مذاق جان کنم شیرین
که جز د‌یوانگی سودی نبخشد زلف سودایی

زبان بربند (قاآنی) که شرینی ز حد بردی
روا باشد که طوطی را بیاموزی شکرخابی

به صاحب اختیار ار ک.س سخن‌های تو برخواند
تو را چندان فرستد زر که از غم‌ها بیاسایی

"قاآنی شیرازی"

 

[;FOROUGH]

(پریشانی)

دلا بیا بشنو از حکیم قاآنی
ز مشکلات جهان درگذر به آسانی

وگرنه بالله مشکل شود هر آسانت
تو تا ز دغدغه‌ی نفس خود هراسانی

 

[mobina01]

به گیسویت
که از سویت
به دیگر سو
نتابم رخ

گرم صدبار چون گیسو به گرد سر بچرخانی...

 

[mobina01]

اگر چه عید غدیرست و هر گنه‌ که‌ کنند
ببخشد از کرم خویش‌ کردگار قدیر

ولیک با دهن پاک و قلب پاک اولی است
که نعت حیدر کرّار را کنم تقریر