آموزشی لحن در داستان

[Tara Motlagh]

می‌توان گفت که راوی نماینده‌ی لحن نویسنده در داستان است. اما بسته به شخصیتش لحن انحصاری خود را دارد.

ولادیمیر ناباکوف می‌گوید: «هرچه شخصیت‌های داستان با استعدادتر و پرحرف‌تر باشند، احتمال شباهت آن‌ها به نویسنده از نظر لحن یا رنگ ذهن بیشتر است.»

 

[Tara Motlagh]

به یاد داشته باشید که لحن با زایه دید یکی نیست. نویسنده از زاویه دید کمک می‌گیرد تا جهان‌بینی خود را ارائه کند. در اصل، بررسی و شناخت لحن در داستان از جهان‌بینی نویسنده سرچشمه می‌گیرد و در راوی و شکل‌گیری داستان حل می‌شود. انواع زاویه دید یا شیوه‌ی بیان در داستان را نویسنده بر اساس هدف نوشته و پیامش انتخاب می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

انواع لحن در نویسندگی تجاری

یکی از جریان‌های مهم که در دهه‌های اخیر توسعه یافته، تولید محتوا یا نویسندگی تجاری‌‍‌ست. شاید به نظر بیاید در این سبک نوشتن انتقال لحن اهمیتی نداشته باشد. درحالی‌که بسیار به تاثیرگذاری و ساخت برند سازمان‌ها کمک می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

هر سازمان و برند یک موجود زنده و پویاست که شخصیت و ویژگی‌های خود را دارد. زبان ارتباط شرکت‌ها با مخاطب را محتوای آن‌ها شکل می‌دهد. تولیدکنندگان محتوا باید با توجه به محصول و مخاطب سازمان شخصیت برند خود را بشناسند و متناسب با ویژگی‌هایش یک لحن خلق کنند. برای مثال شرکتی که مخاطب نوجوان دارد نمی‌تواند لحنی رسمی برای خود انتخاب کند.

 

[Tara Motlagh]

اگر دقت کنید در سازمان‌های بزرگ که برندسازی کرده‌اند، در محتوای نوشتاری خود تکیه‌کلام و لحن معینی استفاده می‌کنند. این لحن را نه تنها در صحبت‌هایشان، بلکه در محتواهای رسانه‌هایشان نیز پیاده‌ می‌کنند. به کارگیری هوشمندانه‌ی لحن و شیوه‌ی بیان انواع جمله‌‌ از رمزهای موفقیت یک برند محسوب می‌شود.

 

[Tara Motlagh]

حرف پایانی

در بررسی و شناخت لحن در داستان آموختیم که شیوه‌ی روایت در نگارش یک متن، امضای نویسنده است که پای کار می‌خورد و قابل تقلید نیست. این لحن نوشته است که نویسندگان را از هم متمایز می‌کند و معیاری برای تشخیص نویسنده‌های حرفه‌ای‌ست. مخاطبان با خواندن یک کتاب برداشت‌ها و احساسات مخصوص به خود را دریافت می‌کنند اما لحن کمک می‌کند تا پیامی که در پس ذهن نویسنده است به تمام مخاطبان به‌طور یکسان منتقل شود.