| تر، ترین | در صفت‌ها، همیشه نیم‌جدا با قبل نوشته می‌شود؛ البته به‌جز در بیشتر و کمتر و بهتر. |
| می، نمی | در فعل‌ها، همیشه نیم‌جدا با فعل پس از خود نوشته می‌شوند. |
| ابن / بن | در میانۀ اسم‌ها، همیشه از قبل و بعدش جدا نوشته می‌شود. اگر در آغاز اسم بود، نیم‌جدا نوشته می‌شود. |
| ای (حرف ندا) | همیشه جدا از منادا نوشته می‌شود. |
| اعراب | فقط برای پیشگیری از بدخوانی اعراب‌گذاری می‌شود. از ساکن به‌ندرت استفاده می‌شود. |
| تنوین | درج تنوین در کلمات تنوین‌دار، اجباری است. |
| ـهٔ | فقط «ـهٔ» درست است و آن را همیشه باید درج کنیم. |
| دستورخط | انتخاب «ویراسـتاران» |
| ابن = بن | در میانهٔ اسم، الف «بن» را درج نمی‌کنیم. |
| ـها = ها | «ها»ی جمع را همیشه با قبل نیم‌جدا می‌نویسیم. |
| املاء = املا | بعد از کلمات عربی مختوم به الف و همزه، همزه را درج نمی‌کنیم: املا. در این صورت، وقتی این کلمات کسرهٔ اضافه بگیرند، یای میانجی بعدشان قرار می‌گیرد: املای من. |
| املایی = املائی | قبل از یای نسبت و یای نکره‌ساز، ی می‌گذاریم، نه همزه: املایی. |
*ثبت نام*
سلام مهمان عزیز
برای حمایت از نویسندگان محبوب خود و یا نشر آثارتان به خانواده رمان بوک بپیوندید:
کلیک برای: عضویت در انجمن رمان بوک
