مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[مژگان سلاجقه]

موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام

ملامت گوی عاشق را
چه گوید مردم دانا؟
که حال غرقه در دریا،
نداند خفته بر ساحل!

 

[مژگان سلاجقه]

ملامت گوی عاشق را
چه گوید مردم دانا؟
که حال غرقه در دریا،
نداند خفته بر ساحل!

لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست
زلف دلبند تو هر لحظه دلاویزترست

 

[مژگان سلاجقه]

لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست
زلف دلبند تو هر لحظه دلاویزترست

تا تـــو مـــراد من دهی کشته مـــرا فراق تــو
تا تو به داد من رسی، من به خدا رسیده ام

 

[مژگان سلاجقه]

تا تـــو مـــراد من دهی کشته مـــرا فراق تــو
تا تو به داد من رسی، من به خدا رسیده ام

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

 

[مژگان سلاجقه]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
به چین زلف تو آید به بتگری آموخت

 

[ILLUSION]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

توسنی کردم ندانستم همی
کز کشیدن تنگ‌تر گردد کمند

 

[مژگان سلاجقه]

تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
به چین زلف تو آید به بتگری آموخت

تو نه مرد عشق بودی خود از این حساب سعدی
که نه قوت گریزست و نه طاقت گزندت

 

[مژگان سلاجقه]

تو نه مرد عشق بودی خود از این حساب سعدی
که نه قوت گریزست و نه طاقت گزندت

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست

 

[مژگان سلاجقه]

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

 

[مژگان سلاجقه]

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

تبه کردم جوانی تا کنم خوش زندگانی را
چه سود از زندگانی چون تبه کردم جوانی را