مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[اوین]

نی نی به از این باید با دوست وفا کردن

نی نی کم از این باید تقصیر و جفا کردن

 

[آراد]

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

نه هر که آینه سازد سِکندری داند

 

[اوین]

دل معشوق سوزیده است بر من

وزان سوزش جهان را سوخت خرمن

بزد آتش به جان بنده شمعی

کز او شد موم جان سنگ و آهن

 

[آراد]

نقش او در دل چه زیبا می‌نشست

سنگدل آیینه‌ی ما را شکست

 

[اوین]

تو هر جزو جهان را بر گذر بین

تو هر یک را رسیده از سفر بین

تو هر یک را به طمع روزی خود

به پیش شاه خود بنهاده سر بین

 

[آراد]

نظر ار ز دوست پوشم که برون رود ز چشمم

به چه اقتدار گویم که برون شو از ضمیرم

 

[اوین]

ما شادتریم یا تو ای جان

ما صافتریم یا دل کان

در عشق خودیم جمله بی‌دل

در روی خودیم مسـ*ـت و حیران

 

[آراد]

نرخ بالا کن متاع غمزهٔ غماز را

شیوه را بشناس قیمت، قدر مشکن ناز را

 

[اوین]

امروز تو خوشتری و یا من

بی من تو چگونه‌ای و با من

نی نی من و تو مگو رها کن

فرقی خود نیست از تو تا من

 

[آراد]

ناوکش را جان درویشان هدف

ناخنش را خون مسکینان خضاب