مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[Tara Motlagh]

درد اگر هست برای دل هم می گوییم
در وجود خودمان است دوای خودمان

دیگران هر چه که گفتند بگویند بیا
خودمان شعر بخوانیم برای خودمان

نه نغمه نی خواهم و نه طرف چمن
نه یار جوان نه باده صاف كهن

خواهم كه به خلوتكده ای از همه دور
"من باشم و من باشم و من باشم و من "

 

[amir mohamad]

نبض شعرم کند شد وقتی در آن نامت نبود

گر نباشی شعر من تا انتها غم می شود

 

[Tara Motlagh]

دیدے ڪه یار چون ز دل ما خبر نداشت

ما را شڪار ڪرد و بیفڪند و برنداشت

 

[amir mohamad]

دیدے ڪه یار چون ز دل ما خبر نداشت

ما را شڪار ڪرد و بیفڪند و برنداشت

تير مژگانت دلم را خسته كرد
آتش چشمت مرا دلبسته كرد
آن نگاه پاك و چون درياي تو
اين دل بشكسته را وابسته كرد
آن صفاي خفته در چشمان تو
آتشي در جان اين دلخسته كرد

 

[Dijor]

تير مژگانت دلم را خسته كرد
آتش چشمت مرا دلبسته كرد
آن نگاه پاك و چون درياي تو
اين دل بشكسته را وابسته كرد
آن صفاي خفته در چشمان تو
آتشي در جان اين دلخسته كرد

هرکَس به طریقی دل ما می‌شکند
بیگانه جدا دوست جدا می‌شکند
بیگانه اگر می‌شکند حرفی نیست
از دوست بپرسید چرا می‌شکند

 

[amir mohamad]

هرکَس به طریقی دل ما می‌شکند
بیگانه جدا دوست جدا می‌شکند
بیگانه اگر می‌شکند حرفی نیست
از دوست بپرسید چرا می‌شکند

دوزخ شرری ز آتش سی*ن*هٔ ماست
جنت اثری زین دل گنجینهٔ ماست

فارغ ز بهشت و دوزخ ای دل خوش باش
با درد غمش که یار دیرینهٔ ماست

 

[Dijor]

دوزخ شرری ز آتش سی*ن*هٔ ماست
جنت اثری زین دل گنجینهٔ ماست

فارغ ز بهشت و دوزخ ای دل خوش باش
با درد غمش که یار دیرینهٔ ماست

خنده بر لب می‌زنم تا کَس نداند غم من
ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت

 

[*نبوا*]

خنده بر لب می‌زنم تا کَس نداند غم من
ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

 

[amir mohamad]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

از عشق اگر کاخ شده قسمت معشوق
ویرانه سرائی است چرا منزل عاشق

دیوانگی و عشق دو همراه قدیمند
هر گز نتوان یافت کسی عاقل عاشق

 

[Lady Atrisa]

قلم زد در دفتر عشقم ملک
چه خوشی ها داشتم ای فلک
چرخشت ملکم را کرد پرکلک
چه آرزوها که به گل نشست بی کلک
شدم عاص وپاس سرگردان چو تک لک لک