مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[Tara Motlagh]

اینجا غروب پنجشنبه لاله باران است
من از تمام ابرها خون گریه می گیرم

 

[پایان]

آغـاز فصـل سـرد‏ آغاز عاشقیست
فصـل بیـان درد فریـاد زندگیست

برگی ز امتـحان در مـرز اشتـیاق
شعری ز انتظار شـوری ز همرهیست

 

[Tara Motlagh]

از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر گله ای هست دگر حوصله ای نیست

 

[پایان]

آغاز فصـل سـرد‏ آغـاز قصه است
افسـانه ‎ای که دل مملو ز غصه است

 

[Tara Motlagh]

ای دوست غم دل گو که غریبانه بگرییم
سر پیش هم آریم و دو دیوانه بگرییم

من از دل این غار و تو از قله آن قاف
از دل بهم افتیم و به جانانه بگرییم

 

[پایان]

آغاز من آغاز غربت در زمین بود
میلاد من میلاد برفی دلنشنین بود

آغاز من پایان شمعی در سحر بود
پایان او آغاز بوران در دلم بود

شب بود و شور و شوق آدم های برفی
تاریکی و غم های این دنیای فانی

 

[Tara Motlagh]

از تو بود ای چشمه‌ی جوشان تابستان گرم
گر به هر سو
خوشه‌ها جوشید و خرمن‌ها رسید
از تو بود از گرمی آغوش تو
هرگلی خندید و هر برگی دمید

این همه شهد و شكر از سی*ن*ه‌ی پرشور توست
در دل ذرات هستی نور توست
مستی ما از طلایی خوشه‌ی انگور توست

 

[پایان]

از نگاهش دیدنی تر
منظره یی نباشد
که چنین تَنگ
با هر سکوت
دنیایِ تو را ببارند
دنیا یی در اندیشه ی تنها یک روز بارانی
که لبهایِ خیسش
دیگر بار
شعر شوند
و بند بندِ تو را جار زنند …

 

[Tara Motlagh]

آنڪہ آموخت بہ ما درس محبت می‌خواست
جان چراغان ڪنے از عشق ڪسی
بہ امیدش ببرے رنج بسی
بہ وصالش برسے یا نرسی
سینہ بے عشق مباد یڪ نفسی

 

[پایان]

ای خدا آغاز نو آغاز شد
دل فقط با یاد تو دمساز شد
دفترم باز و قلم آماده
یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد