مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[Tara Motlagh]

از ما مدزد خویش به بیگانگان مرو
دزدیده سوی غیر نظر می‌کنی مکن

ای مه که چرخ زیروزِبَر از برای توست
ما را خراب و زیروزِبَر می‌کنی؛ مکن!

 

[پایان]

آغاز تو دوباره
پایان من سرانجام
ای آشنای دردم
ای یادهای باران

آرام گیر با من
آغوش دست من، تو
با من بیا و بسپار
در خاطرت هزاران

شرمنده ام که بی تو
گم کرده ام خودم را
تو در کنارِ من، من
خودخواهی ام فراوان

 

[Tara Motlagh]

ای چراغِ دل تاریکم از این خانه مرو
آشنای تو منم، بر درِ بیگانه مرو

شمع من باش و بمان نور ز تو اشک ز من
جان فشان تو مَنم، در بر پروانه مرو..

 

[پایان]

ای همه هستی به عشقت سوخت از غم یا حسین
باز هم آغاز مان کن با محرم یا حسین

بازهم آغاز کن دنیایمان را با غمت
بی محرم نیست آغازی به عالم یا حسین

 

[Tara Motlagh]

اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست
چندان که شد نگه به نگه آشنا بس است

 

[پایان]

آغاز ره کجاست
شب را سحر کنم
یا صبحگه به شام
ازکوره راه صعب بلایا گذر کنم
یا از مسیر سبز فراخی سفر کنم
از سمت راست به جایی رسیده راه
آن راه دیگرست
که اندر یسار ماست
از هر طرف که بخواهی روی برو
از راه رفته عبوری دوباره نیست

 

[Tara Motlagh]

آسان بود که بر سر رحم آرمت، ولی
کو طاقتی که از سر کویت سفر کنم

 

[پایان]

اغاز شدم با تو
از نقطه یک دیدار
حس کن تو مرا باخود
من را به دلت بسپار
سالار گل و مهتاب
پایان شب سختی
ارام شدم باتو
ای تابش خوشبختی
نگذار مرا بی خود
ای همنفس رویا
درگیر کنم با خود
تا اخر این دنیا

 

[Tara Motlagh]

آن چه بینی،دلت همان خواهد
وآن چه خواهد دلت،همان بینی

دلِ هر ذره را بشکافی
آفتابیش درمیان بینی

هرچه داری،گر به عشق دهی
کافرم گرذرّه ای،بینی

آنچه نشنیده گوش،آن شنوی
وان چه نادیده چشم،آن بینی

با یکی،عشق وَرز از دل و جان
تا به عین الیقین،عیان بینی

 

[پایان]

ازاین آغاز میترسم
از این آغاز بی پایان

ازاین راه پر ازظلمت
ازاین آرامش و طوفان

از این عنوان پر زحمت
از این نامم، از این انسان!

چه سخت است بندگی آخر
چه دشوار است این پیمان