مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[پایان]

ای پیر مناجاتی در میکده رو بنشین
درباز دو عالم را این سود و زیان تا کی

اندر حرم معنی از ک.س نخرند دعوی
پس خرقه بر آتش نه زین مدعیان تا کی

گر طالب دلداری از و مکان بگذر
هست او ز مکان برتر از و مکان تا کی

گر عاشق دلداری ور سوخته یاری
بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی

 

[Tara Motlagh]

اشکهای دیده تمساح بود آن اشک شوق
خنده هایش خنده خونین یک کفتار بود

چشمهای دلربایش ، آیت مکر و فریب
عشوه هایش عشوه های روبهی مکار بود

 

[پایان]

ای دل نگفتمت که مخواه از لبش مراد

دیدی که چون شکسته شدی از سال خویش

 

[Tara Motlagh]

ای که گفتی ز رُخش دیده بگیرم، گیرم
برگرفتم ز رُخش دیده، چه سازم دل را

 

[پایان]

ای بی‌وفا ز عشق منت گر خبر شود

دانم که شرمسار شوی از فعال خویش

چندان مرو، که من به تامل ز راه فکر

نقش تو استوار کنم در خیال خویش

 

[Tara Motlagh]

این زن که فتحت کرده است ای قلعه‌ی محکم
دیگر برایش هیچکس، دیوارِ سختی نیست

 

[پایان]

اگر به دست من افتد فراق را بکشم
که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب
قرین آتش هجران و هم قران فراق

چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده‌ست
تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق

 

[Tara Motlagh]

آنقدَر از تو نوشتم همه جا پیش همه
قصّه ی شاعری ام یکسره دیوان تو شد

 

[پایان]

ای درآمیخته با هر کسی از راه رسید
می‌توان از تو فقط دور شد و آه کشید

پرچم صلح برافراشته‌ام بر سر خویش
نه یکی بلکه به اندازه موهای سفید

 

[نیما نصر]

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت
وز بستر عافیت برون خواهم خفت

باور نکنی خیال خود را بفرست
تا دَرنگرد که بی‌ تو چون خواهم خفت