مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[پایان]

ای بی وفا که زخم به هر جا تو می زنی

زخمی که بر دلم زده ای چاره می کنی

دارو اگر که نیست تو یک آن دل بکش

تا مرهمی نهی و تو آن را دوا کنی

 

[Tara Motlagh]

ای نور دل و دیده و جانم چونی
وی آرزوی هر دو جهانم چونی

من بی لب لعل تو چنانم كه مپرس
تو بی رخ زرد من ندانم چونی

 

[پایان]

ای بی مروت که مرامت ستمگری است

وقتش شده که تو این کار ترک کنی

 

[Tara Motlagh]

اهل قناعتیم و شکایت نمی‌کنیم
دشنام دوست از سرِ ما هم زیاد بود!

 

[پایان]

آتش با جنگل آن نکرد
آنچه فراق یار با دلم کرد

 

[Tara Motlagh]

آب را قول تو با آتش اگر جمع کند
نتواند که کند عشق و شکیبایی را

 

[پایان]

اگر تو باز نگردی
امید آمدنت را به گور خواهم برد
و ک.س نمی داند
که در فراق تو دیگر
چگونه خواهم زیست
چگونه خواهم مرد

 

[Tara Motlagh]

اغیار را به عشوه‌ی شیرین هلاک کرد
وز کینهٔ زهر چشم هم از من دریغ داشت

 

[پایان]

از چکه چکه اشک فراق
قندیل بسته است
غار سرد دلتنگی ام…

 

[Tara Motlagh]

اینجاست منزلم که بسی جستم و نبود
آبادی ای از آن‌سوی چشم خراب تو