مشاعره مشاعره با حرف "ب"

[amir mohamad]

به یار بی وفا عمری وفا کردم ندانستم
به امید وفا بر خود جفا کردم ندانستم

دل آزاری که هرگز دیده بر مردم نیندازد
بسان مردمش در دیده جا کردم ندانستم

 

[پایان]

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن، عادت کم حوصله هاست

همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پرزدن چلچله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فروریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مساله ی دوری و عشق
و سکوت تو جواب همه ی مساله هاست

 

[amir mohamad]

با اینکه خلق بر سر دل می‌نهند پا
شرمندگی نمی‌کشد این فرش نخ نما

بهلول وار فارغ از اندوه روزگار
خندیده‌ایم ما به جهان یا جهان به ما

 

[پایان]

بر من منگر زانکه به جز تلخی اندوه
در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم

 

[Tara Motlagh]

به پیش خلق نامش عشق و پیش من بلای جان
بلا و محنتی شیرین که جز با وی نیاسایی

 

[Serenya]

با عقل، آب عشق به يک جو نمي رود بيچاره من که ساخته از آب و آتشم

 

[amir mohamad]

به راز عشق زبان در میان نمی‌باشد
زبان ببند که آنجا بیان نمی‌باشد

میان عاشق و معشوق یک کرشمه بس است
بیان حال به کام و زبان نمی‌باشد

 

[پایان]

بعداز این سوزدل و روی دل آرای دگر
با لبانی به غزل خوانی و غوغای دگر

من به دلخواه خودم,عشق توراجانانم
اشتیاق تو مرا کشت به معنای دگر

 

[Tara Motlagh]

بلبل سوخته دل را که دم از گل می‌زد
آتشِ عشق بزد شعله و چون خار بسوخت

 

[پایان]

به سفر چون مه گردون به شب چارده پر شد

به نظرهای الهی به یکی لحظه کجا شد

دل تو کرد چرایی به برون ز آخر قالب

وگر آن نیست به هر شب به چراگاه چرا شد