مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[ill_mah]

خانه دلتنگ غروبی خفه بود
مثل امروز که تنگ است دلم
پدرم گفت:چراغ، و شب از شب پر شد
من به خود گفتم : یک روز گذشت
مادرم آه کشید زود برخواهد گشت..

 

[Tara Motlagh]

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم
کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

 

[ill_mah]

خاک را چون باد، نعل جست و جو در آتش است
نیست آسایش زمین و آسمان عشق را

 

[Tara Motlagh]

خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است

 

[Tara Motlagh]

خبر آمد خبری در راه است
سرخوش آن دل که از آن آگاه است

 

[ill_mah]

خوی او بخشش و دریا ز کفش در آتش
شاه بخشنده نیامد به چنین بخشش و خوی

 

[Tara Motlagh]

خرقه پوشی من از غایت دینداری نیست
پرده ای بر سر صد عیب نهان می پوشم

 

[ill_mah]

خُنُک آن که آسایش مرد و زن
گزیند بر آسایش خویشتن

 

[Tara Motlagh]

خو پذیر است نفس انسانی
با بدان کم نشین که در مانی

 

[ill_mah]

خویشتن را چون به راه داد و عدل و دین روی
گر چه افریدون نه ای بر گاه افریدون کنی