مشاعره مشاعره با حرف " د"

[ill_mah]

دیدی دوباره روی دلم پا گذاشتی!
این مرد را نیامده تنها گذاشتی

مانند کوچه‌ای که مسیر عبور توست
در من قدم زدی و مــرا جا گذاشتی

ماهی شدم که غرق تو باشم ولی مــرا
با …ُتنگ در مقابل دریا گذاشتی

هر کار کرده‌ام منو تو ما شود ، نشد
یک خط‌ِفاصله وسط مـــ ــ ـــا گذاشتی

گاهی دلم خوش است مرا مثل شوکران
شاید برای روز مبادا گذاشتی

در را اگرچه پشت سرت بسته‌ای ولی
شکر خـــدا که پنجره را وا گذاشتی

 

[ill_mah]

در این وادی کسی یک ذره آدم را نمی فهمد
دلیل چشم های خیس و پر نم را نمی فهمد

ز چاه ای یوسفم! بیرون نیا بالا کسی فرقِ-
برادر با دلار و پوند و درهم را نمی فهمد

هرآنچه داشتم از من ستاندی چیز دیگر نیست!
چرا این زندگی اصلن "ندارم" را نمی فهمد؟

دل از بس زخم های لاعلاج عشق را خورده
دل زخمی دگر تاثیر مرهم را نمی فهمد

بیا که پنجه های غم هجوم آورده بر سویم
فشارد هی گلویم را و "مُردم!" را نمی فهمد

به پیش بحر چشمانش نمودم گریه ها افسوس!
که دریا قطره ای هم حال شبنم را نمی فهمد

گهی کج میکنی چشم و گهی کج میکنی ابرو
رفیقت این اشارت های مبهم را نمی فهمد

خدا غم آفرید؛ اما چه از حال بشر داند
خدا غم را نمی فهمد!
خدا غم را نمی فهمد

 

[پایان]

داغ ماتم هاست بر جانم بسی
در دلم آهسته می گرید کسی

 

[amir mohamad]

دل میرود و دیده نمیشاید دوخت
چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت

پروانهٔ مستمند را شمع نسوخت
آن سوخت که شمع را چنین میافروخت

 

[ill_mah]

دزدیده شد دلی که سراپا دچار توست
کتمان نکن عزیز دلم، کار کار توست

بشکن، بسوز، مال تو، هر گونه مایلی
قلبم امانتی است که در اختیار توست

با هر غزل قلم زده فریاد بیصدا
بیچاره دل که سرخوش و رقصان به دار توست

لکنت گرفته قافیه از طرز رفتنت
تردید نیست اینهمه از اقتدار توست

مانند سایه پشت سرت حیّ و حاضرم
قلبم ستاره ایست که روی مدار توست

دل بردن و شکستن و کشتن به یک نگاه
شد امتیاز خاص که در انحصار توست

در امتداد فاصله با درد گویمت
خوشبخت آن دلی که دمادم کنار توست

 

[Tara Motlagh]

دور از تو با سياهی، شب‌های غم گذشت
اين مُردنی که زندگی‌‌اَش نام داده‌ايم ‌

 

[ill_mah]

دلبری هایت دلم را برد تا دلبر شوی
چادرت باعث شده امروز زیبا تر شوی

در نقاب اخم هایت خنده پنهان کرده ای
می شود با این هنر یک روز بازیگر شوی

خاک من از جنس بت های زمان جاهلیست
تو غرورم را شکستی تا که پیغمبر شوی

از پسر آدم چه خیری دیده جزخیره سری
قسمتت شد مثل مریم باشی و دختر شوی

”قدر زر زر گر شناسد قدر گوهر گوهری"
قدر چشمت را بدان شاید تو هم زرگر شوی

دوری از تو مشکل لاین حل این روز هاست
تو بیا تا راه حل مصرع آخر شوی

 

[ill_mah]

دخترِ "بهــجت" بـــرایت افتخــار آورده ام
یک بغــــل از شعرهای شهـــــریار آورده ام

راه زنجان تامراغه یک دو روزی بسته بود
نیمه شب حــیدر بابا را با قطــار آورده ام

ساکـــن شیــــرازم و از راه دوری آمـــــدم
نامـــه ای از حــافظ ِ والا تبــــار آورده ام

کوله بارم پرتر از دیوان شعر خواجه است
از اهــالی نامـه هــای بی شمــــار آورده ام

چــار محال و بختیاری را نهـادم پشت سر
یک دو جفت از گیوه های بختیار آورده ام

باغهای ساوه را در این سفر کـــردم گــــذر
سیب سرخ و سنجد و قدری انار آورده ام

شهر طهـران را نهــادم زیــر پا از بی کسی
لالــــه ای از لالـه های لالـــــه زار آورده ام

خستگی را با نگـــاه عاشقت از مــــن بگیر
هـــدیه های دیگری در کـــوله بار آورده ام

اشک شوق ازچشم شعرم میچکدبانوعسل
بیت آخــــر را اگـــر بی اخـتیـــار آورده ام

 

[ill_mah]

دیدی که سخت نیست ، تنها بدون من ؟

دیدی که صبح می شود ، شب ها بدون من ؟

این نبض زندگی

بی وقفه می زند!

فرقی نمی کند

با من ، بدون من!

دیروز گرچه سخت

امروز هم گذشت

طوری نمیشود

فردا بدون من !”

 

[پایان]

دلم قرار ندارد از فغان بی تو

سپندوار ز کف داده ام عنان بی تو