مشاعره مشاعره با حرف " ر "

[بانوی شـــب]

رخت بر بست ز دل شادی و هنگام و وداع با غمت گفت که یا جای تو یا جای من است

 

[بانوی شـــب]

راه مردان به خود فروشی نیست در جهان بهتر از خموشی نیست

اوحدی

 

[بانوی شـــب]

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم با دوست بگوییم که او محرم راز است

حافظ

 

[بانوی شـــب]

راز دلت را مکن فاش به نامحرمان در بر مامحرمان راز گشودن خطاست

احمد کمالی

 

[پایان]

روح من در گرو زمزمه‌ای شیرینست
من دگر نیستم , ای خواب برو , حلقه مزن
این سکوتی که تو را می‌طلبد نیست عمیق
وه که غافل شده‌ای از دل غوغائی من

 

[بانوی شـــب]

روزگاریست که سودایِ بتان دینِ من است

غمِ این کار نشاطِ دلِ غمگینِ من است

 

[بانوی شـــب]

روی مقصود که شاهان به دعا می‌طلبند

مَظهَرَش آینهٔ طلعتِ درویشان است

 

[پایان]

رهگذرم ...
به سانِ نسیم ،
که گاهی سکوت مبهم برگ ها را درهم می شکند
به سانِ باران ،
که گاهی همدم بغض های خفته در گلو می شوند
از میانِ ادراک علف ها ،
از میانِ فکر های یخ زده ،
...

 

[ill_mah]

روسری را می‌تکانی... ، آه می‌بارد به من
گندمت را می‌فشانی، کاه می‌بارد به من

مثل موج نور مهتابی میان برکه‌ام
از تو تنها رقصِ پای ماه می‌بارد به من

شعله‌ی شرم و حیایی رو به روی آینه
آتشِ چشم سیاهت! گاه می‌بارد به من

مثل باران زندگی بخشی... دریغ!
قطره‌ی باران تو در چاه می‌بارد به من

قطعه‌ای در سی*ن*ه‌ام بالا و پایین می‌پرد
گوییا انوارِ سرُُالله می‌بارد به من

من به گل‌های لباست هم حسودی می‌کنم
حسی از گل‌های باغ شاه می‌بارد به من

روی زیبای تورا در خاطرم حک می‌کنم
پرتوی از انعکاس ماه می‌بارد به من...

 

[پایان]

روزگاری من و دل ساکن کویی بودیم
ساکن کوی بت عربده‌جویی بودیم